Recenzje

Prawdziwy motocross to adrenalina i emocje serwowane kosztem brudu, potu, wyrzeczeń i kontuzji. W MXGP2 jest pod tym względem całkiem podobnie.

Nie ma się o co oburzać. IS Defense może w założeniach zdawać się grą moralnego niepokoju, ale w gruncie rzeczy to prosta, przyjemna naparzanka.

Michonne udowodniła, że walka z własnymi słabościami jest niemniej emocjonująca od eksterminowania zombiaków.

Drugi zestaw map jest już dostępny na PS4 i co tu dużo mówić, furory nie robi, ale to solidna porcja zawartości (jak zwykle w wysokiej cenie).

Czy w przypadku gier diablopodobnych można wymyślić coś nowego? Okazuje się, że jak najbardziej.

Chasing Dead jako horror z zombiakami utrzymany w konwencji kina klasy B z żywymi aktorami w przerywnikach? Brzmi świetnie. Niestety tylko w teorii.

Star Fox Zero postawił na różnorodność, rewolucyjne sterowanie i nostalgię, tworząc mieszankę, której wiele brakuje do ideału.

Jeśli liczyliście na kolejną, świetną przygodówkę od Amanita Design, to nie powinniście czuć zawodu - Samorost 3 spełnia pokładane w nim nadzieje.

Jeżeli grać w Resident Evil 6, to tylko na PlayStation 4.

Rimlight Studios planowało zrobić staroszkolnego beat'em upa, ale wiecie, jak to bywa z planami, prawda?

Po ponad dwóch latach wracamy pod sztandary w bezpośredniej kontynuacji jednej z najlepszych gier niezależnych dekady

Zapomnijcie na chwilę o turowych Pokemonach i stańcie do walki w bijatyce z udziałem kieszonkowych stworków. Romans z Tekkenem naprawdę się udał.

Czy Supercell uda się przebić sukces Clash of Clans i Hay Day?

Jeżeli jeszcze nie mieliście okazji zagrać w jedną z najlepszych bijatyk na obecnej generacji konsol, czym prędzej zaopatrzcie się w Mortal Kombat XL.

Od czasu Super Meat Boy nie miałem do czynienia z równie upierdliwą, a zarazem satysfakcjonującą produkcją.

Czystej krwi zręcznościówka, w którą włożono mnóstwo pracy, stworzona z wdziękiem i świetnym humorem. Czego chcieć więcej?

Mały, niezależny i, w zestawieniu z bogactwem zawartości, tani jak grillowane udko zmutowanego szczura, postapokaliptyczny RPG w starym, dobrym stylu.

Kolejna polska gra z niemałym potencjałem. Póki co, niewykorzystanym.

Spodziewałem się kolejnej gry na licencji wydanej na fali popularności sportowego święta, o której szybko zapomnę. Tymczasem zostałem mile zaskoczony.

Szalone wywijasy, wysoka prędkość i ciągłe restartowanie trasy w oczekiwaniu na idealny przejazd - Trackmania jest nowa, ale emocje są te same.