Fan Wiedźmina 3 musiał rozegrać aż 1000 godzin by odkryć tę niespodziankę

Naprawdę się postarali. Gracz też. Ta gra jest, jak to ktoś mawiał, dla konsolowcow. Idź do przodu i nie pytaj. Smutno pisać, ale ten 'smaczek' to nic nie wnosi do samej gry, jej końca itd. reklamowali tę grę jako RPG z wieloma zakończeniami, a w porywach są 4. Niby można przenosić postać, ale nawet z tym jest często problem - w sensie zadanie z Letho. Gdzie im do mistrzów Baldur's Gate 1/2, gdzie od jedynki można było wpływać na nasz los do samego końca dodatku(!) albo Neverwinter Nights, gdzie decyzje podjęte wcześniej realnie wpływały na kolejne akcje w dodatkach... Albo taki Planscape. Narobili chęci, a z gry wyszedł przeciętniak z walka na poziomie Gothic+ (można walić w powietrze a wróg i tak dostaje WP... Łomot). Proszę, jeszcze po premierze takiego hitu jak BG3 to ta 'akcyjka' to jak kuglarz, który się zapomniał o realnie przeciął panią na pół....

Generalnie gra jest tak zaprojektowana, że teoretycznie najsensowniej na początku jest zająć się Velen ponieważ o ile się nie zapuścimy za bardzo na południe to czekają nas raczej niskopoziomowe zadania i potwory oraz wątek w Velen da nam dostęp do Oka Nehaleni (przedmiot do zdejmowania iluzji, bez niego niektórych zadań nawet nie ruszymy. Później sensownie jest zająć się Novigradem i Skellige zostawić na koniec lub pomieszać z Novigradem - twórcy jednak wiedzieli jak tą grę reklamują i przygotowali się na graczy, którzy oleją Velen na początku i ruszą na Novigrad lub Skellige jak najszybciej co nieco zmienia niektóre dialogi, a nawet to jak questy wyglądają (jeśli dobrze pamiętam to w rezydencji Aremasa podczas zadania "Nabiał i Ciemne Siły" będzie nam towarzyszyć Triss jako że tutaj bez Oka Nehaleni nie damy rady).

Jeszcze z takich rzadszych questów to jest zadanie na Skellige gdzie potomkowie Jarlów chcą odwiedzić jaskinię i sądzę, że wielu graczy pomija to zadanie przez to, że praktycznie od razu biorą się za wątek główny, a owo zadanie przestaje być aktywne jakoś niedługo przed feralną ucztą ponieważ (uwaga spoiler do dziesięcioletniej gry) na niej giną uczestnicy zadania.

Kolejna ciekawostka tyczy się zadania od wiedźm na krzywuchowych moczarach gdzie zostajemy wysłani by zabić drzewo. Jest kilka rozgałęzień ale przy klasycznym przejściu dzieje się jedna z dwóch rzeczy - zmora uwalnia dzieci, pali wioskę, a wiedźmy przeklinają żonę Barona po czym ta umiera, a Baron decyduje się zostać ozdobą choinkową. Druga opcja to niszczymy ducha, żona Barona szaleje, wioska przeżywa, a Wiedźmy biorą dzieci i tylko możemy domyślać się co z nimi zrobiły. Jednakże jest też trzecia opcja - możemy zająć się duchem przed spotkaniem z Wiedźmami i jeśli wtedy go uwolnimy to wioska co prawda zostanie zniszczona, a wieśniacy wybici ale dzieci przeżyją tak samo jak i Anna. Jedyne co jest nie zmienne w tym queście to zniknięcie po nim Anny i Barona (no dobra w jednym wypadku możemy tą ozdobę bujać Aardem ale to już nie jest NPC) z gry.

Takie właśnie rozgałęzienia nawet jeśli prowadzą do podobnych skutków (śmierci lub zniknięcia tych samych postaci) powodują, że uważam CP2077 za spory regres w stosunku do Wiedźmina 3 gdzie w większości przypadków mieliśmy rozgałęzienie na zasadzie - zalicz quest lub ponieś porażkę :D

Ale osiągnięcie... Ja to miałem już przy pierwszym gameplay'u i użycie Aard się samo na myśl nasunęło. Wielki powód do artykułu. Napiszcie jeszcze, że jakiś gracz dopiero wczoraj odkrył Gorky 17...