Twórcy Światów. Kroniki gier wideo – recenzja. Po co kupować książkę o grach?

Książka nie jest powieścią, chociaż czyta się ją z zapartym tchem, gdyż pełno w niej ciekawych postaci, znakomitych opowieści, anegdot, a czasami dramatycznych zwrotów akcji. Autor pokazuje czytającemu świat elektronicznej rozrywki takim jakim był od swoich początków aż do czasów współczesnych. Są tu blaski i cienie, wzloty i upadki, narodziny legend i ludzie, bez których nie byłoby gier i technologii, z których na co dzień korzystają gracze na całym świecie. Mańkowski skonstruował swoją Kronikę jako chronologiczny zapis dziejów, dając czytającemu ogromną dawkę informacji oraz ilustracji. Często są to materiały absolutnie unikalne, których nie sposób szukać gdzieś indziej. Wynika to ze sposobu w jaki on sam poznawał tzw. branżę – jeżdżąc na rozmaite wydarzenia, konwenty, umawiając się na wywiady czy pozyskując informacje w mailowej korespondencji. I ta książka jest właśnie trochę taką prowokacją do samodzielnych poszukiwań oraz zgłębiania i poszerzania wiedzy.

Twórcy Światów dają czytelnikowi kompletną swobodę czytania. Można ją pochłonąć od deski do deski albo skakać do najbardziej interesujących momentów czy postaci. Dlatego też nie można jej nazwać encyklopedią. Autorowi udało się uniknąć suchej, dokumentalnej formy. Jest to wciągająca opowieść, napisana barwnym językiem, bez profesorskiego nadęcia. Książka wydana została w formie albumu, w którym tekst i zdjęcia przenikają się i uzupełniają. Czytelnicy Pixela poczują się tu z pewnością jak w domu. Szata graficzna i sama prezentacja treści zostały utrzymane w klimacie tego nieistniejącego już miesięcznika o grach, rozrywce, o popkulturze w zasadzie.