Kirk Hammett z zespołu Metallica opowiedział o swojej bogatej kolekcji horrorowych pamiątek

W najnowszym odcinku podcastu “The Metallica Report”, gitarzysta zespołu Metallica, Kirk Hammett, opowiedział o swojej słynnej kolekcji pamiątek z filmów grozy, jednej z największych prywatnych kolekcji horrorowej na świecie. Muzyk znany z ogromnej pasji do kina grozy zdradził, które trzy przedmioty są dla niego najcenniejsze i jakie historie kryją się za ich zdobyciem.

Kirk Hammet opowiedział o swojej kolekcji grozy

Pierwszą pamiątką o której opowiedział Kirk Hammet jest kostium Borisa Karloffa z The Black Cat z 1933 roku:

Jednym z moich ulubionych rekwizytów jest strój, który Boris Karloff nosił w filmie The Black Cat z 1933 roku. To jeden z moich absolutnie ulubionych horrorów. Kiedy dowiedziałem się, że ten kostium jest dostępny, byłem w szoku. Ma przecież ponad 80 lat, a mimo to przetrwał. Udało mi się go zdobyć po cichu, bo nikt specjalnie się nim nie interesował. Kiedy go odebrałem, nie mogłem w to uwierzyć. Pierwsze, co zrobiłem? Oczywiście założyłem go i chodziłem po domu udając Borisa Karloffa. Wiem, jestem trochę świrem.

Do kolekcji Hammeta trafiły także oryginalne elementy laboratorium Frankensteina i siekiera z Lśnienia:

Mam mnóstwo rekwizytów z różnych epok, od lat 30. aż po współczesność. Udało mi się zebrać dużą część oryginalnego laboratorium Frankensteina, to sprzęt, który został rozproszony po całym świecie. Od lat moim celem było sprowadzić te elementy z powrotem w jedno miejsce. Udało mi się odzyskać wiele kluczowych części, w tym tzw. nebularium, okrągłe lustro widoczne w pierwszych trzech filmach o Frankensteinie. Kolejnym cennym nabytkiem jest siekiera z filmu Lśnienie, którą nosił Jack Nicholson. Jestem przeszczęśliwy, że udało mi się ją zdobyć. To bardzo ważny rekwizyt z jednego z najważniejszych filmów grozy.

Najświeższy skarb w kolekcji Hammetta to peleryna Draculi, którą Bela Lugosi nosił w filmie Abbott And Costello Meet Frankenstein z 1948 roku.

Od 30 lat wiedziałem, gdzie ta peleryna się znajduje. Właściciel przez lata kusił mnie, że może ją sprzeda, aż w końcu, w zeszłym roku, wystawił ją na aukcji. Prawie nikt o tej aukcji nie wiedział, było może trzech licytujących. Miałem szczęście i w końcu ją zdobyłem. Po trzech dekadach starań wreszcie ją mam i jestem niesamowicie szczęśliwy. To dla mnie bardzo ważny przedmiot.

Hammett przyznał, że obcuje z rekwizytami bardzo bezpośrednio:

Kiedy coś nowego trafia w moje ręce, dotykam to, oglądam, wącham… Potrafię wpatrywać się w te przedmioty godzinami. One mnie inspirują, siadam z gitarą, patrzę na nie i często powstaje z tego muzyka. Kocham te filmy. Uważam, że są historycznie i kulturowo ważne. Czuję się ich opiekunem i kustoszem. To wszystko razem tworzy pewną energię, kiedy stoisz w pokoju pełnym takich przedmiotów, czujesz, jak ważny jest ten dorobek. To część światowej kultury. Dlatego czuję potrzebę, aby się tym dzielić z ludźmi. Wiem, że są tacy, którzy czują wobec tego to samo co ja, albo po prostu są ciekawi. Chcą zobaczyć coś, co było w filmie 80 lat temu i to jest piękne. To nie to samo, co oglądanie Mona Lisy w Luwrze, po tym nie pójdziesz do domu i nie obejrzysz filmu o Mona Lisie. Ale widząc rekwizyt z Wilkołaka czy Draculi, możesz później wrócić do tych filmów i odkryć w nich coś nowego.

W 2012 roku Hammett wydał album kolekcjonerski “Too Much Horror Business”, prezentujący zdjęcia jego imponującej kolekcji potworów i pamiątek filmowych. Część eksponatów pokazał publicznie w wystawie “Kirk’s Crypt” podczas festiwali Orion Music + More w latach 2012 i 2013. Jest także pomysłodawcą i organizatorem konwentu grozy Fear FestEvil.