Dzień na Mordowni

Czyli teoria wiedźmińskich stylów i metod walki.

No dobra zobaczymy dzisiaj czego się do tej pory nauczyliście. Zaczniemy od stalowego miecza. Tego „na ludzi” jak mówią kmiotkowie... Zaraza z nimi... Narażasz się dla nich, babę im przed wilkołakiem uratujesz ale oni nigdy się nie zmienią. Najpierw cieszyć się będą, jakby im ktoś w kieszeń narobił a za tydzień zapomną, babę spiorą i jak zabraknie im na druga flaszkę okowity to wiedźmina wyklinać będą, że mutant i zdzierca. Chociaż racji nieco mają, faktycznie, stalowy miecz najbardziej się na ludzi nadaje. Zapamiętajcie sobie, że paru pijanych tarczowników, chcących uwolnić świat od kolejnego odmieńca to groźniejszy przeciwnik niż utopiec albo ghul. Większość potworów wrażliwsza jest na srebro, a są tez takie, których stal się nie ima, ale to nie powód dla którego można by zaniedbać tę część szkolenia. No dobra, łapcie się za to żelazo i stawajcie, zobaczymy jakeście pojętni... Załóżcie ochraniacze. Po co ochraniacze? Bo jak po treningu palców się nie doliczysz to mi Vesemir jaja urwie. Potem pokażecie mi jak Znaki składać. Jeśli uważasz, ze kikutami kłykciów sobie poradzisz to w błędzie jesteś.

Pierwsze o czym musicie pamiętać to dostosowanie stylu walki do swego przeciwnika. Inaczej walczy się z szermierzem z Poviss, inaczej z wolnym, odzianym w stal knechtem z flambergiem a jeszcze inaczej z sześcioma oprychami którzy postanowili sprawdzić, czy w wiedźmińskiej sakiewce pieniędzy nie zostało.

Do Poviss cholernie daleko a knechtów i zbirów nie mamy na składzie więc postaram się za symulować różne style walki, żebyście mogli pokazać jak adaptujecie się do sytuacji. Zaczynamy.

Addan Aenye „Ognisty Tancerz” Czyli potocznie mówiąc, Styl Szybki. Rewelacyjny w starciach ze zwinnymi przeciwnikami. Szybkie, płynne ciosy, nastawione na celność i precyzję a nie na impet i siłę. Praca nóg i stosowana w nim postawa znacznie zwiększa szansę udanej zasłony czy uniku. Zaczynamy: lewo, góra, odskok, piruet, zastawa! Bardzo dobrze! Kontra! Unik! Tak, bardzo dobrze, cięcia wymierzamy tutaj, tutaj i tutaj: pod kolana, w okolice kostek oraz nadgarstków tak aby przeciąć ścięgna. Tak, oczywiście, możesz atakować w ten sposób opancerzonego przeciwnika ale obrażenia będą raczej niewielkie. Addan Aenye Jest finezyjny ale brakuje mu brutalnej siły. Pamiętajcie jednak, że ból wywołany przecięciem ścięgien u waszego przeciwnika sprawi prawdopodobnie, iż wybijecie go z sekwencji, da wam czas na odskok, albo wyprowadzenie kontry. W ten sposób możecie pokonać o wiele silniejszych wrogów. W miarę rozwijania waszych umiejętności w stylu szybkim będziecie tez w stanie rozbroić waszego oponenta jednym ruchem nadgarstka, o tak! No dobrze, podnieś swój miecz. Jeśli tak będziesz go trzymał podczas sprawdzianu, to możesz od razu skoczyć z murów na główkę do wyschniętej fosy i oszczędzić Vesemirowi fatygi. Reszta nie gapić się. Trenujemy dalej.

Chciałem zademonstrować wam Viroledański Naev'de Feaine Glaeddyv, ale to chyba dla was zbyt trudne... Młócicie mieczami jak cepami, może w takim razie przejdziemy do powtarzania Temerskiego Diabła, czyli, potocznie mówiąc Stylu Silnego. Nie ma w nim za grosz finezji, tak jak i w waszych ruchach, więc z pewnością pójdzie wam lepiej. Służy do czego? Tak, macie rację, do walki z wolnymi i dobrze opancerzonymi przeciwnikami. Tak, ty tez masz słuszność. Można nim walczyć właściwie z każdym, kto nie jest na tyle szybki i zręczny by unikać waszych ciosów... To znaczy może z jakimś kulawym ghulem. Podstawowe ciosy w sekwencji służą przełamaniu zastawy i zgruchotaniu zbroi przeciwnika. Ataki na wewnętrzną stronę uda i szyję mają przeciąć tętnicę i spowodować wykrwawienie się wroga. Wraz z upływem krwi osłabiony przeciwnik staje się bardziej podatny na użycie niektórych znaków, np. Aard.

Kiedy nabierzecie krzepy i wprawy w używaniu Temerskiego Diabła zobaczycie że będziecie w stanie rozrąbać nie tylko pancerz Przerazy ale także calowej grubości drewniana tarczę albo tak przydzwonić jakiemuś zbrojnemu ze nawet hełm nie uchroni go przed stratą przytomności. Pamiętajcie: nieprzytomny lub oszołomiony wróg jest na waszej łasce.

Viroledański Naev'de Feaine Glaeddyv, czyli Dziewięć Słonecznych Mieczy. Tak, tak, bardzo poetycka nazwa. Zwany także? No już widzę jak wam się pyski cieszą. Tak Stylem Grupowym. No i czego rżysz? Nie, nie służy on wbrew temu co myślicie do radzenia sobie na raz z pięcioma dziewkami na stryszku z sianem. Jak już pochędożycie i opadnie was ich pięciu braci z widłami, to dziękować będziecie żeście się do nauki przykładali. Najlepiej sprawdza się w starciu z grupą słabszych wrogów. Każdy z was, już teraz byłby w stanie pochlastać byle kmiota, ale jak was grupa obskoczy to może sparujecie pierwszy cios siekiery i unikniecie ze dwóch kłonic, ale reszta wymłóci was jak zboże po żniwach. Kroki tego stylu pozwolą wam poruszać się miedzy wrogami tak, by zmuszać ich do cofania się, podcinać i obalać ich na ziemię, a przy tym wszystkim wyprowadzać mordercze ciosy wykorzystując impet nacierających. Doświadczony szermierz jest w stanie tak poprowadzić walkę by przewaga liczebna oponentów była dla nich utrudnieniem. Nazwa Dziewięć Słonecznych Mieczy wzięła się ponoć stad, że mistrzowie tego stylu potrafili stawić czoła nawet dziewięciu wrogom na raz. Zobaczymy czy wasza piątka da sobie radę ze mną. Pokażcie co potraficie, dzieweczki. Pobaraszkujmy na sianie. Brawo, ustałeś na nogach. Reszta podnosić z gleby tyłki. Niech ktoś z was odprowadzi tamtego, żeby zajęto się jego ręką. To chyba ty synku pytałeś po co są ochraniacze? No to już widzisz po co. Za sobą mamy style walki żelastwem, więc teraz dwa słowa o machaniu srebrem zanim do składania Znaków przejdziemy.

Style miecza srebrnego nie mają tych wszystkich wydziwionych nazw, bo są pochodnymi od stylów miecza stalowego. Jedyne różnice polegają na tym, że mniej w nich zastaw i zbić a więcej uników i zwodów. Żaden, największy siłacz nie zbije ciosu zadanego ogonem oszluzga czy kleszczami gigaskorpiona ale można przed nimi uskoczyć, jeśli jest się dostatecznie szybkim. Poza tym niektóre ich ciosy przystosowane są do zastosowania gdy potwór jest pod wpływem Znaku – np. podpalony Znakiem Igni. Tutaj także najważniejsze jest dostosowanie stylu do fizycznych predyspozycji potwora. Przypomnijcie mi czego się nauczyliście. Teoria idzie wam chyba lepiej niż praktyka.

Styl Silny miecza srebrnego. Hmm? Czekam...? Tak, na początek ghule, alghule, graveiry. Coś jeszcze? Bloedziugry. Dobrze. Kościej? No, no, wysoko mierzysz, ale bardzo dobrze, masz rację. A Styl Szybki? Utopce, mhm… I? Topielce, brawo. Barghesty, tak. Oczywiście można nim walczyć ze wszystkimi wymienionymi wcześniej trupojadami ale takie lekkie ciosy wiele im nie zrobią. A że one bólu nie czuja to raczej nie pobiegną ze skamleniem do domu jak go w podbrzusze tniesz. Owszem, każdy twój cios będzie celny, a ty sam możesz być szybki i zwinny, możesz trzymać się poza jego zasięgiem ale w końcu popełnisz jakiś błąd a on skoczy ci do gardła i to będzie twój koniec. Pamiętajcie – zawsze starajcie się, by walka trwała jak najkrócej, dla tego tak ważny jest dobór stylu. Styl grupowy przeciw potworom to nie lada wyzwanie. Wam początkującym może się przydać jak was trzy utopce opadną, ale jak wyskoczy na was większa grupa czegokolwiek to raczej nadzieje w Znakach pokładajcie, albo lepiej w szybkich nogach.

Tak, o Znakach tez należy wspomnieć, jeśli o starciu mówimy. To właśnie różni nas, wiedźminów od zwykłego, dobrze wyszkolonego rębajły. Potrafimy używać Znaków. Czarodzieje swymi zaklęciami mogą o niebo więcej, ale Znaki wiele razy uratowały dupę wielu z naszego cechu.

Na początek znak Aard. Prosta manifestacja telekinetycznej energii. Służy do przewracania i oszałamiania przeciwników. Przy odpowiedniej koncentracji jesteście również w stanie rozwalić ceglaną ścianę. Gdy wróg leży na ziemi albo chwieje się na nogach jest już praktycznie martwy, jeśli jesteście dostatecznie szybcy. Znak Igni jest mniej subtelny. Nawet jeśli wywołana nim fala gorąca powoduje niewielkie rany to jest w stanie podpalić wroga, a zapewniam was, że niewielu jest takich twardzieli, którzy zignorują to, że płoną. Tak, cwaniaku, można nim także ognisko sobie rozpalić, jak krzesiwa zapomnisz.

Znak Quen… Mówiłem coś, o ratowaniu dupy? No to zapamiętajcie sobie jak się go składa, bo od tego może zależeć kiedyś wasze życie. Tworzy on barierę ochronną, która może dać wam parę chwil żeby zażyć odpowiedni eliksir albo po prostu wziąć nogi za pas. Teraz Znak Yrden. Jeśli opanujecie go w wysokim stopniu, potrafi być naprawdę przykry. Po rzuceniu go na ziemię, wybrane miejsce staje się rodzajem magicznej pułapki. Pamiętacie co mówiłem o rannym lub kalekim przeciwniku? Oślepiony, sparaliżowany bólem lub zatruty wróg jest zawsze łatwiejszy do pokonania. Znak Axii... hmmm... ten też potrafi być naprawdę przydatny. Bazuje na manipulowaniu emocjami ofiary. Czym różni się od magicznego uroku? Emocje to nie rozkazy. Potraktowany nim przeciwnik nie zrobi ci masażu ani nie ugotuje obiadu, ale możesz zaszczepić w jego umyśle lęk albo przeciwnie, sprawić, żeby myślał o tobie jako o swym przyjacielu i sprzymierzeńcu. Nie, na dziewkach tego raczej nie próbuj, mądralo.

No i na koniec jeszcze kilka rad ogólnych. Podczas walki podstawą jest praca nóg. Nigdy nie pozostawajcie w jednym miejscu. Przed atakiem starajcie się skrócić dystans – jeden szybki przewrót i już jesteście przy przeciwniku. Nie dajcie się nigdy osaczyć większej grupie wrogów. Jeden, dwa ciosy stylu szybkiego żeby zyskać dystans i pole do manewru a potem salto albo piruet i wyskakujecie spomiędzy nich, koncentrując ataki na najbardziej rannym oponencie. Pamiętajcie: jedno uderzenie Aardem albo Igni może wam zdjąć z karków kilku wrogów i dać czas na zmianę taktyki. Ważnym czynnikiem są też eliksiry, ale o tych porozmawiamy przy innej okazji. No dobra, zbierać się możecie. Nawet nieźle wam poszło dzisiaj, może kilku z was przeżyje na tyle długo, żeby tak jak ja móc cos innym kandydatom kiedyś opowiedzieć. Najważniejsze to rozsadek i właściwa ocena sytuacji. Zapamiętajcie sobie jedno: znałem wielu, którzy uważali się za najlepszych szermierzy świata. I wiem gdzie teraz są. Na cmentarzach.

Komentarze

Usunięty

04/11/2007 11:26

Style walki całkiem cąkiem t

Lucas_the_Great

Redaktor

31/10/2007 18:43

Dnia 31.10.2007 o 17:24, DRACOFELIS napisał:

Ja bym tak z miłą chęcią zobaczył jakiś wywiad z kaskaderami którzy walczyli na potrzeby gry... i jakieś odniesienie tych stylów do rzeczywistych...

Jest to jakiś pomysł, rozważymy go.

31/10/2007 17:40

Style walki to system, który bardzo przypadł mi do gustu, dzięki nim walka w Wiedźminie jest taka dynamiczna.

Trwa Wczytywanie

Dzień na Mordowni

Czyli teoria wiedźmińskich stylów i metod walki.

Czyli teoria wiedźmińskich stylów i metod walki.

GramTV przedstawia: