Ujawniamy nieznane dotąd kulisy owianej legendą gry 11 bit studios, która stała się jedną z największych współczesnych afer polskiego gamedevu.
Piekło może powstać w najmniej spodziewanych okolicznościach – również to deweloperskie. W Polsce nie brakowało skasowanych gier – mniejszych, większych, czasem niemal gotowych. Jedna jednak obrosła legendą. Project 8 od 11 bit studios od początku miał być czymś ekscytującym i niepowtarzalnym. Skończył w oparach ogromnego skandalu, zarzutów o niegospodarność i szeregu rażących błędów komunikacyjnych. Był też pokryty aurą tajemnicy – aż do teraz.
Zapraszam na dotąd nieznaną opowieść o wielkich ambicjach i ekscytujących ideach, ale też braku zaufania, błędach i nieudanych poszukiwaniach. O tym jak Project 8 rodził się, ekscytował, ale też diametralnie zmieniał i finalnie zakończył swój żywot w atmosferze skandalu. W końcu to, co w tym projekcie jest najbardziej niezwykłe to fakt, że wbrew temu co może się wydawać, to nigdy nie była jedna gra.
11 bit studios, z perspektywy gracza, nigdy oficjalnie nie zapowiedziało Project 8. Gra znana była jednak inwestorom od lat. Pokazano również kilkusekundowe wideo, ilustrujące efekty przejścia studia na Unreal Engine. Ostatecznie projekt trafił do kosza pod koniec zeszłego roku. Pracę straciło wielu pracowników 11 bit, a sama spółka musiała zaksięgować ogromne, liczące aż 49 mln zł straty. Nigdy też oficjalnie nie dowiedzieliśmy się czym miał być Project 8, który zaliczył aż trzech reżyserów. W ciągu kilkutygodniowego śledztwa dziennikarskiego przeprowadziłem rozmowy z kilkunastoma osobami związanymi z projektem na każdym z etapów, odkrywając tym samym różne wizje tej gry. Warto podkreślić, że każda była inna, a więc mówienie o Project 8 jako o jednej produkcji jest błędne – ich były co najmniej trzy.
Początkowym liderem Project 8 był Artur Ganszyniec – doświadczony twórca, autor scenariusza do pierwszego Wiedźmina, uznany w branży storyteller. To była jego autorska gra, realizowana w kilkunastoosobowym zespole, w dużym stopniu złożonym z nowych pracowników 11 bit studios. To miała być opowieść o tym jak historia i sposób, w jaki ją opowiadamy, wpływa na nasze życie i społeczeństwo oraz jak powstają mity. Jedną z inspiracji i referencji była książką Bohater o tysiącu twarzy Josepha Campbella, powszechnie uznawana za klasyk mitoznawstwa. W tym momencie Project 8 był bardzo poetycki, wrażliwy i monumentalny. Niektóre wątki, jak te związane z powstawaniem gwiazd, były bardzo miękkie, tajemnicze i wręcz magiczne.
Rozgrywka miała opierać się na dwóch etapach. W pierwszym ruszaliśmy w teren, a akcja była przedstawiona w rzucie izometrycznym. Gameplay zawierał elementy survivalowe, przygodowe, a nawet walkę. Później wracaliśmy do wioski, gdzie na pierwszy plan wychodziła narracja. Wtedy mogliśmy opowiadać o tym co widzieliśmy i w ten sposób kształtować to, jak nasze plemię postrzega świat. W tym miejscu pojawiały się wybory i wątek kreowania opowieści. Rozgrywka zawierała też elementy zarządzania zasobami i rozwoju społeczności.
W przypadku warstwy artystycznej, która do samego końca stanowiła istotny element Project 8, na pierwszy plan wychodzą inspiracje malowidłami naskalnymi. W grze nie było też żadnego tekstu, a cała komunikacja odbywała się za pomocą symboli. Jedną z głównych referencji był obraz Zaklinaczka węży (fr. La charmeuse de serpents) francuskiego malarza Henri Julien Félix Rousseau z 1907 roku. Możecie go zobaczyć wyżej. Zespół artystyczny wzorował się też na teledysku do piosenki All The People, polskiego producenta muzycznego Duita z udziałem Jesse Boykinsa III.
Wizja Artura Ganszyńca prezentuje się ekscytująco i innowacyjnie. Niestety nie była w pełni doprecyzowana. Zespół znał kierunek i bardzo w niego wierzył, ale jednocześnie ciągle szukał konkretnych rozwiązań. Gameplay zawierał różne elementy, ale sam gatunek nie był w pełni sprecyzowany. Przygotowane demo polaryzowało. Część osób oceniała je pozytywnie, inne narzekały. Na pewno nie było to na tyle dobre, aby można było ruszać z pełną produkcją. Oczywiście tworzenie gier, zwłaszcza świeżych i odkrywczych, zawsze wiąże się koniecznością przejścia przez ten proces. Mimo wszystko zarząd 11 bit studios oczekiwał, że zespół skończy grę w ciągu dwóch lat, co według moich rozmówców było nierealne. To doprowadziło do utraty zaufania do Artura Ganszyńca i decyzji zarządu o tym, aby się z nim pożegnać. Wtedy Project 8 umarł po raz pierwszy.
