Dziś będzie nieco emocjonalnie, bo o emocjach buzujących pomiędzy zwolennikami platform. Z punktu widzenia osoby niejako upośledzonej, bo pozbawionej fanatycznych preferencji.
Dziś będzie nieco emocjonalnie, bo o emocjach buzujących pomiędzy zwolennikami platform. Z punktu widzenia osoby niejako upośledzonej, bo pozbawionej fanatycznych preferencji.
Mam ten problem - to znaczy nie z mojego punktu widzenia, ale chyba jednak problem - że moje granie nie jest ograniczone do jednej platformy. Pal sześć kwestie zawodowe, czyli banalną dostępność wersji recenzenckich na tę czy inną maszynkę. Heretyk i bluźnierca ze mnie jest większy, bo grywam prywatnie i na PlayStation 3, i na PC. Taki to już ze mnie dziwak, iż nie zauważam prostego faktu: tylko jedna platforma jest dobra do grania. Pozostałe są "be" i należy tępić je każdego dnia i o każdej godzinie.
Być może z tej mało ambitnej postawy utylitarnej wynika kolejna sprawa: nie jestem nożycami na stole, co to po uderzeniu weń się odezwą. Nie analizując metafizyki grania i nie składając hołdów żadnym bóstwom - czy to z trójcy PS3, X360 i PC, czy spośród pomniejszych takich jak GeForce i Radeon - nie miewam poczucia winy ani zbrukania. Gdy w zajawce recenzji zaznaczam, że jest ona "konsolowa", chodzi mi - o zgrozo - o fakt, że robiona jest na bazie wersji z konsoli, w odróżnieniu od wcześniejszej, opierającej się na PC. Informuję o wersji, bo znam różnice w sposobie rozrywki i rozgrywki. Nie o tym, że jest lepsza czy gorsza, bo przymiotnik "konsolowa" całkowicie u mnie odarty jest z takich emocjonalnych konotacji. 
Wszystko się zmienia na tym pięknym świecie. Kiedyś konsole oznaczały najwyższą wydajność i jakość grafiki. Dziś są swoistym hamulcem - ale też i pozostaje pytanie, czy ów hamulec komuś realnie przeszkadza? Dzięki temu nie trzeba co kilka miesięcy dokupywać nowej karty graficznej do blaszaka (kurczę... czy "blaszak" nie brzmi zbyt pejoratywnie"?), a deweloperzy spokojnie robią gry, bez martwienia się o to, że ich silnik za pół roku będzie przestarzały, bo nie wykorzysta nowej generacji sprzętu? Zresztą, gdy powstanie kolejna generacja konsol, to znowu czasowo role się odwrócą. Panta rei, ludkowie drodzy, panta rei.
Zastanawiam się, czy idea pochodu nie byłaby w tym miejscu jak najbardziej sensowna. Można by zorganizować taki swoisty marsz równości, pod roboczym hasłem "wszyscy na czym innym, ale grają". W paradzie jechałyby wielkie platformy w kształcie konsol rozmaitych firm i kontrolerów do nich, ludzie przebieraliby się w identyfikujące ich odmienność stroje, ale wszyscy podążaliby razem. Środki na pochód pewnie by się znalazły, nawet bez sięgania do funduszy europejskich - przecież producenci sprzętu zwęszyliby okazję do promocji swych produktów.
