Zgodnie z obietnicą sprzed tygodnia, dziś przyjrzymy się najmłodszemu dziecku Rackhama – Confrontation: Age of Rag’Narok. Francuzi zdecydowali się odejść od skirmisha i zrobić pełnoprawnego bitewniaka. Takiego, w którego da radę grać z marszu, zaraz po kupieniu figurek. System jest jeszcze bardzo młody, dopiero wchodzi na rynek, ale zasady są już znane, więc można się im przyjrzeć.
Good bye, skirmish
Zdecydowano się na zagrywkę typowo warhammerową – mamy więc zasady ogólne oraz każda z armii otrzyma własnego Army Booka, który będzie zawierał szczegółowe reguły budowania rozpisek oraz koszty punktowe. Podobnie jak w czasach Confrontation 2, zasady podstawowe można za darmo ściągnąć z Internetu, nie trzeba za nie płacić. Podręczniki dla armii to już inna historia – te trzeba będzie zakupić. W sieci znajdują się mini Army Booki, które pozwalają grać dowolną armią, jednak są czymś w rodzaju wersji beta. Pełne książki będą zawierać znacznie więcej, jednak zapewne po wydaniu pierwszych papierowych podręczników armijnych zmianom ulegną również te sieciowe, aby system pozostał spójny. Liczba armii uległa niewielkiemu zmniejszeniu – zamiast dwóch odłamów oków zostawiono tylko jeden. Oprócz tego zostawiono też pozostałe nacje, więc wybór dalej jest bardzo duży. Każde państwo lub rasa ma swój totem, od którego otrzymuje wyjątkowy dar – to jest zasada specjalna, obowiązująca dla całej kompanii.
Skala i tworzenie armii
Możliwe jest przekroczenie maksymalnej liczby ludzi w oddziale. Dzieje się tak wtedy, gdy dołącza bohater – on, w przeciwieństwie do specjalistów, jest dodatkowym modelem i nie jest uwzględniany przy określaniu liczebności formacji (podani wcześniej Templarzy, po dołączeniu bohatera, wyglądaliby tak: heros + 3 wojowników + 3 specjalistów). Z drugiej strony nie ma możliwości wystawienia bohatera oddzielnie, musi być częścią oddziału. Początkowo była „wolna amerykanka” i herosi dołączali do dowolnego oddziału, jednakże ostatecznie będzie określone, gdzie dany zawodnik może się pojawić.W Konfrontacji standardowo nie było limitów – jak ktoś chciał, to można było grać używając samej elity. Teraz te piękne czasy się skończyły. Armie zostały podzielone na chorągwie, a każda chorągiew na pięć slotów. Jest ściśle określone, jaki typ formacji (piechota, kawaleria, bestia, tytan, machina wojenna) i z jaką rangą może wypełnić określone miejsce. Można mieć kilka chorągwi w ramach jednej rozpiski, ale nie można zacząć nowej, dopóki wszystkie miejsca w poprzedniej nie zostały zajęte. W efekcie najczęściej na stole będziemy widzieli pięć, sześć oddziałów, zależnie od limitu punktowego bitwy i wybranej nacji.
Zmiany zasad
Aby przyspieszyć rozgrywkę i usunąć z niej zbędną matematykę, wprowadzono Universal Table of Resolution. Korzysta z niej większość akcji wykonywanych w grze (wyjątkiem jest rzut taktyczny, określający kto ma pierwszeństwo ruchu). Od testowanej cechy odejmuje się poziom trudności. Otrzymujemy różnicę i w tabelce sprawdzamy, ile oczek na kostce musi wypaść, aby test zakończył się sukcesem. W grze znajduje się szereg czynników pozwalających wpływać na tabelę – zwykle pozwalają odczytać wynik kratkę w lewo lub prawo, są też takie, które z góry mówią, co musi pojawić się na kostce lub która z kratek UTR jest automatycznie wybierana. To bardzo ciekawe rozwiązanie i świetnie się sprawdza.
Dodatkową atrakcją jest kwestia bonusowych kości – standardowo otrzymuje się 1 za każde wyrzucone„6”. Skrajne kratki noszą nazwę „Challenge” (różnica cecha-trudność -6 i niższe) oraz „Privilege” (+6 i wyżej). Jeśli pojawia się, to pierwszy test jest udany, gdy wypadnie „6”, a ilość sukcesów zostaje podzielona przez dwa (zaokrągla się w górę). Przywilej oznacza, iż akcja udaje się już od „2” i wyżej, a każde „4”, „5” i „6” generuje bonusową kość. 
Wyjątkiem od zasady „atakują wszyscy naraz” są bohaterowie – oni traktowani są jako inny profil i zawsze zużywają swoje kości lub są celem agresji oddzielnie. Aby gra nie sprowadzała się do jednego wielkiego polowania na herosów, wprowadzono ogólną regułę, iż jeśli celem akcji jest cały oddział, bohater nie może otrzymać obrażeń jak długo nie pozostał jedynym członkiem formacji. Jednak wciąż jest wrażliwy na akcje, które bezpośrednio go dotyczą. Herosi są wybrańcami bogów i mają w rękawie kilka sztuczek, które pozwalają im dłużej pożyć na polu bitwy, a płacą za nie tzw. Punktami Eliksiru. Ponadto, tylko oni mają prawo używania artefaktów.
Nieco uproszczono też strzelanie – konkretnie zaś usunięto (w pewnym sensie) maksymalny zasięg broni. Teraz każde 10 cm odległości strzelców od celu, licząc od dowódcy do dowódcy, oznacza o jeden wyższy poziom trudności, zaczynając od 0 (0-10 = 0, 11-20 = 1 itd.). W efekcie można strzelać przez cały stół, ale najczęściej oznaczać to będzie „Challenge”. Więc nieco okrężną drogą, ale limit zasięgów zachowano.
PPP – koszmar kolekcjonera
Trzy takie same litery, a znaczą tak wiele – PrePainted Plastic. Piękne, metalowe modele to przeszłość – zastępują je plastikowe odlewy, które są od razu pomalowane. Zaleta – można grać zaraz po kupieniu pudełka z figurkami. Wady – mniejsza szczegółowość, dobra, ale nie powalająca jakość malowania, no i zabicie jednego z aspektów hobby. Wiele osób woli własnoręcznie nałożyć kolory na modele, nie uśmiecha im się wystawianie figurek, które malował kto inny. Na szczęście nie jest tragicznie – prepaint wystarczy traktować jak podkład i pomalować po swojemu, nie stanowi to problemu. W Age of Rag’Narok można spokojnie używać starych metalowych wzorów – nikt nie każe ich wyrzucać. Są w pełni grywalne – z Internetu ściągamy nowe wzory kart i już. Niestety, nowe figurki, których nie wydano w czasach skirmisha, metalowe nie będą. Wielu starszych graczy obecnie kupuje masowo metalowe wzory do swoich armii, z myślą o nowym systemie. Pomocne w tym są sieciowe Army Booki, które dość precyzyjnie określają, ile danych modeli potrzeba do stworzenia oddziału.Prepainty uznaje się za przyszłość gier bitewnych. Raczej nie wyprą w 100% metali czy niepomalowanych plastikowych figurek, ale zdobywają coraz większą przestrzeń. Powód jest prosty – łatwiej z ich pomocą przyciągnąć ludzi, którzy nigdy z tym hobby nie mieli do czynienia lub chcieliby zacząć, ale odstraszała ich wizja konieczności sklejania i malowania setek małych żołnierzyków. PPP są właśnie dla nich.
Pozory mylą
Na zakończenie polecamy filmową prezentację Age of Rag’Narok.
