Face Noir - recenzja

Face Noir przenosi graczy do lat trzydziestych ubiegłego stulecia, do Stanów Zjednoczonych, gdzie doszło do wielkiego kryzysu gospodarczego. W grze bez wątpienia odnajdą się miłośnicy książek, filmów czy innych produkcji osadzonych w tamtym okresie. Wcielamy się w detektywa, Jacka Del Nero, który z pochodzenia jest Włochem (bardzo często korzysta z popularnego przekleństwa dannazione). Postać głównego bohatera jest bez wątpienia jednym z największych atutów recenzowanej gry. Mężczyzna niemal na każdym kroku serwuje nam ciekawe monologi, komentując na bieżąco sytuacje i delikatnie wskazuje graczowi, co powinien dalej zrobić, by popchnąć fabułę do przodu. Na uwagę zasługuje świetna gra aktorska. Osoba, która podłożyła głos pod Del Noro spisała się naprawdę dobrze - dzięki przekonującym kwestiom wypowiadanym przez Jacka można bez problemu wczuć się w jego położenie.

Gra jest przygodówką wykorzystującą interfejs point and click, która powinna zadowolić najbardziej zagorzałych fanów gatunku, choć nie należy się po niej spodziewać jakichkolwiek rewolucji. Eksplorujemy lokacje, rozmawiamy z napotkanymi postaciami i rozwiązujemy wszelakiej maści zagadki. W trakcie rozgrywki zbieramy informacje, które przydadzą nam się w trakcie dialogów - możemy powiązać ze sobą poszlaki, by uzyskać cenne informacje od rozmówców. To ciekawa mechanika, która sprawia, że nie jesteśmy ograniczeni wyłącznie do wybierania dostępnych kwestii dialogowych i słuchania rozmów. Dzięki niej czujemy się także bardziej zaangażowani w śledztwo i z chęcią zaglądamy w każdy kąt pomieszczenia.

Face Noir oferuje także możliwość przesuwania, wyciągania czy też niszczenia przedmiotów znajdujących się w danej lokacji. Oczywiście funkcja ta dostępna jest w ograniczonym zakresie i możemy z niej skorzystać w ściśle określonych momentach. Jack Del Noro, jak na detektywa przystało, niekoniecznie dostaje się do pomieszczeń zgodnie z prawem i czasem zdarza mu się użyć wytrychu, by otworzyć drzwi (na ekranie pojawia się nieskomplikowana mini-gra zręcznościowa). Warto dodać, że twórcy udostępnili dwa rodzaje ekwipunku. Zdobyte przedmioty można przeglądać korzystając z dwuwymiarowego lub trójwymiarowego inwentarza. Ten bardziej nowoczesny pozwala z bliska zapoznać się z przedmiotami, które prezentowane są w pełnym 3D na środku ekranu. Opcja ta jednak nie ma większego wpływu na przebieg zabawy i nie warto z niej korzystać, bowiem mocno spowalnia działanie aplikacji.

Face Noir broni się jednak tym, co w przygodówkach najważniejsze - scenariuszem i zagadkami. Fabuła jest bardzo przekonująca, absorbuje uwagę od pierwszej chwili aż do samego końca, dzięki świetnie napisanym dialogom i logicznie następującym po sobie wydarzeniom. Pochwaliłem już voice acting postaci Jacka. A jak sytuacja wygląda w innych przypadkach? Generalnie mamy do czynienia z solidną robotą, choć nie obyło się bez kilku wpadek - ale to raczej nie wina aktorów, lecz osób, które dobierały ich pod odpowiednie role. Łamigłówkom również nie można wiele zarzucić. Trzeba szukać przedmiotów i używać ich w odpowiednich miejscach - czasem należy skorzystać z posiadanej rzeczy w określonej lokacji, innym razem dać ją postaci niezależnej. Pod tym względem raczej standard. Zagadki nie są trudne i myśląc logicznie można uporać się ze wszystkimi bez pomocy. Dla tych, którzy jednak nie dadzą sobie rady z eksploracją, przygotowano możliwość podświetlenia wszystkich obiektów, z którymi można wejść w interakcje na danej planszy.

Na szczęście o sile gier przygodowych nie decyduje oprawa graficzna, lecz inne aspekty, które w Face Noir zostały zrealizowane naprawdę dobrze. Scenariusz, postać głównego bohatera, dialogi, zagadki i klimat - wszystkie te zalety sprawiają, że w dzieło studia Mad Orange powinien zagrać każdy miłośnik przygodówek typu point and click. Ja bawiłem się całkiem nieźle, Wy (o ile przymkniecie oko na wspomniane wady produkcji) również nie powinniście narzekać. Zwłaszcza, że ostatnio na polskim rynku nie pojawiło się zbyt wiele detektywistycznych przygodówek.