Weekend z fenomenem World of WarCraft - World of WarCraft Trading Card Game

Myśli niespokojne

Co to za smoka tam trzymają? – zapytał, wciągając ostatni kawałek śledziony. Monciole jeden ty – odpowiedziała mu rezolutnie Hergarynka. – To cholerny demon jest. Potężny Magtheridon. A niech to wciórności, znaczy – nie damy rady we dwójkę? Taurenka popatrzyła na przyjaciela krowim wzrokiem i wyszeptała tylko – Apokalipsa... Ciekawe, czy ktoś namalował jego obraz – drążył dalej Kielas. – Gdybym miał jego podobiznę, to bym mógł mu nawsadzać samojeden.

Dawno, dawno temu

Od pierwszego spojrzenia wiadomo było, że ten produkt odniesie sukces w światku gier karcianych, nie tylko dlatego, że opierał się na przebojowej grze online. Zasady zbieżne z Magic: the Gathering, system pozyskiwania energii zaczerpnięty z Duel Masters plus graficy ze stajni Wizards of the Coast – to było to, co graczom było potrzebne.

Co w sieci, to i na karcie Dodatkowo, jako pierwszy tego typu produkt, World of WarCraft TCG umożliwiał zastosowanie kart w grze online o tym samym tytule. Dzięki temu w ręce postaci wirtualnych trafiały specjalne wierzchowce, unikalne wamsy (ang. tabard) i inne kosmetyczne dodatki, jak krzesełko ułatwiające połów ryb czy przenośny grill.

UDE wspierane przez Blizzard weszło na rynek niczym gorący nóż w masło. W wielu krajach na całym świecie rozpoczęła się pogoń za specjalnymi kartami „loot”, których ceny dochodziły do 500 dolarów, i to w pierwszych tygodniach istnienia gry. Nikt nie spodziewał się, iż jest to dopiero starterek przed daniem głównym.

Dodatek specjalny

Talia rajdowa zakładała, iż jeden gracz przejmie kontrolę nad głównym potworem i jego pomocnikami, a pozostali uczestnicy w ilości odpowiedniej będą musieli współpracować w celu pokonania monstrum. Oczywiście na samej smoczycy się nie skończyło i wkrótce gracze będą mogli wybrać się do Molten Core w celu ubicia potężnego Ragnarosa. Był to wspaniały pomysł na wspieranie eventów organizowanych przez sklepy, a turnieje zespołowe nabrały zupełnie nowego wymiaru.

Może być tylko jeden

Wszyscy zagryzali zęby i modlili się, by nowy dodatek był dostępny przed Mistrzostwami Polski. Koniec wakacji 2007 roku przebiegał dość nerwowo i dopiero w pierwszym tygodniu września najwięksi bohaterowie karcianego świata World of WarCraft ściągnęli do miasta Łodzi w celu udowodnienia, kto rządzi. Jako że krajem chrześcijańskim Polska jest, tedy modły odniosły skutek i na turnieju można było używać Fires of Outland, co pociągnęło za sobą nowe zestawy, nowe czary, nowe zdolności, a co najważniejsze – nowych herosów.

UDE wraz z firmą ISA Sp. z o.o. zapewniło nagrody godne zwycięzców. Pierwsze miejsce uhonorowane zostało komputerem przenośnym, i to nie byle jakim, a dodatkowo zwycięzca dostał bilet lotniczy do USA na Mistrzostwa Świata.

Ameryka – bo tam właśnie walczono o panowanie nad światem – pokazała lwi pazur i ustanowiła największą pulę nagród, jaką do tej pory można było zgarnąć, grając w systemy karciane (wyłączając pokera). Ponad 200 tysięcy dolarów trafiło w nienasycone paluchy graczy. Świat nigdy nie był już taki sam. Nastała zima, a ognie nad Outlandami powoli dogasały. Jednak UDE nie dało zbytnio odsapnąć zawodnikom i zaserwowało im kolejną niespodziankę.

Będą nas miliony

Tak, tak, chodzi o rzemiosło powiązane ze zbieractwem. W każdym boosterze z kartami gracz mógł znaleźć specjalną kartę zasobów. Po skompletowaniu odpowiedniej ilości ingrediencji zebrane materiały wysyłał do producenta (w tym przypadku UDE) i po niedługim czasie otrzymywał limitowaną kartę ekwipunku.

Obecnie świat przygotowuje się na kolejne zgromadzenie wybranych. Serie turniejów kwalifikacyjnych i mistrzostwa miast wyłonią wybrańców, którzy staną w szranki na kolejnym i – miejmy nadzieję – nie ostatnim Wielkim Turnieju Mistrzów. Wspierani kartami z najnowszego dodatku, Servants of the Betrayer, zapolują na Illidiana chowającego się w swej mrocznej twierdzy.