Amanita Design, twórcy Machinarium i cyklu Samorost, po raz kolejny pokazują, że są w niesamowitej formie. Ich najnowsze dzieło, Botanicula, to – wbrew pozorom – nie tylko typowa przygodówka, ale coś więcej.
Amanita Design, twórcy Machinarium i cyklu Samorost, po raz kolejny pokazują, że są w niesamowitej formie. Ich najnowsze dzieło, Botanicula, to – wbrew pozorom – nie tylko typowa przygodówka, ale coś więcej.
W początkowych lokacjach Botaniculy nasze zadanie ogranicza się do klikania i sprawdzania, które elementy otoczenia są interaktywne i przydatne do zebrania wymaganych przedmiotów. Próżno w nich szukać bardziej skomplikowanych zagadek logicznych, czyli tego, co w dla fanów typowych przygodówek jest jednym z najważniejszych elementów rozgrywki – większość z nich rozwiążemy bez najmniejszego problemu. Nie doświadczymy tutaj także dialogów z postaciami związanymi z fabułą, gdyż ostatecznie jesteśmy mieszkańcami świata roślin, więc ludzka mowa jest nam obca.
Kluczem do sukcesu w grze Botanicula, podobnie jak w innych tytułach, gdzie kierujemy grupą postaci, jest wykorzystywanie ich walorów fizycznych. Lekką bez problemu podlecimy do wskazanego miejsca, by zabrać z niego niezbędny przedmiot. Silnym bohaterem wyrwiemy rzecz, która przyda nam się w dalszej części zabawy, a kolejnym spróbujemy przechytrzyć osobnika posiadającego coś, co jest nam potrzebne. Interesujące jest również to, że podczas rozgrywki zazwyczaj mamy dostęp do kilku, jeśli nie kilkunastu miejsc, a poruszanie się między nimi ułatwia mapka w formie liścia znajdująca się w naszym ekwipunku. Co ciekawe, jeśli któreś z pobliskich drzew jest zniszczone, również nasza mapka będzie nieznacznie podarta i pozbawiona pewnych fragmentów.
Bardzo przypadło mi do gustu to, że Botanicula, choć traktuje o walce z pasożytami, nie zawiera przemocy. A jeśli już, to pojawia się ona w bardzo dyskretny sposób. Początkowo naszymi przeciwnikami są zazwyczaj czarne osobniki, a na ekranie widzimy jedynie ich kształt. Całą resztę możemy sobie dopowiedzieć. Dopiero później na naszej drodze stają straszniejsze stwory, ale tak naprawdę są one bardzo sympatyczne. Mimo iż posiadają niezbyt przyjemne dla oka barwy (czarną, szarą), to w ogólnym rozrachunku wyglądają całkiem miło (podobnie jak wszystko w tej grze), więc nawet najmłodsi, zamiast się bać, roześmieją się na ich widok.
Botanicula nie jest grą długą - przejście wszystkich poziomów zajęło mi cztery godziny. Gdy skończycie grę, podzielcie się swoim rezultatem w naszej sekcji czasgry.gram.pl. Przy kilku zagadkach można utknąć na nieco dłużej, ale większość nie powinna sprawić problemów, ponieważ twórcy niemal na każdym kroku sugerują nam, co należy zrobić, by przejść do następnego etapu. Taką podpowiedzią może być na przykład umieszczenie wizerunku przedmiotu, który musimy odnaleźć i przynieść danej postaci, albo też... dźwięk wydawany przez jeden z elementów otoczenia.
Warto zaznaczyć, że po Botaniculę powinien sięgnąć każdy, kto zainteresuje się tym tytułem po przeczytaniu jego recenzji lub też obejrzeniu screenów i zwiastunów. Nie jest to bowiem klasyczna przygodówka, jakich wiele na rynku, lecz bardzo przyjazna każdemu użytkownikowi produkcja skonstruowana tak, by poradziła z nią sobie nawet osoba nie mająca na co dzień do czynienia z innymi grami tego typu. Zasady rozgrywki nie należą do skomplikowanych, a mechanikę w mgnieniu oka opanuje nawet młody gracz. Poza tym wymagania sprzętowe są wyjątkowo niskie i tytuł ten zadziała w najwyższych ustawieniach grafiki nawet na biurowym laptopie.
