Twórcy omawianego produktu postawili sobie za cel ukazanie młodszemu odbiorcy codziennej rutyny, wynikającej z posiadania różnych zwierząt. Gracz wciela się w postać tresera, który musi nie tylko uczyć swoich podopiecznych nowych sztuczek, ale także dbać o nie. Dzięki temu dziecko powinno nabrać odpowiedniej dozy cierpliwości, a także poszerzyć swoją wiedzę na temat świata zwierząt. Tyle w teorii, a jak to wszystko wygląda w praktyce?
Okazuje się, że całkiem nieźle. Rozgrywkę rozpoczynamy od stworzenia postaci. Możemy określić jej płeć oraz wygląd, korzystając ze sporej bazy elementów wyglądu i ubrań. Należy też zadecydować o specjalizacji naszego tresera. Początkowo wybór ogranicza się do czterech pozycji: kotów, psów, małych zwierząt lub młodych zwierząt. Z czasem otrzymamy jednak możliwość poszerzenia własnych kwalifikacji, dzięki czemu będziemy mogli tresować także papugi, konie i osły. Jak więc widać, wybór zwierzaków jest całkiem spory.
Kara czy nagroda, oto jest pytanie
Sama tresura przebiega zawsze w ten sam sposób. Po przyjęciu zlecenia musimy udać się ze zwierzęciem w określone miejsce. Następnie wybieramy z dolnego menu odpowiednie komendy i patrzymy, jak nasz wychowanek na nie reaguje. Jeśli ignoruje nasze polecenia, to możemy go skarcić. Należy się jednak liczyć z tym, że na dłuższą metę nie jest to dobre rozwiązanie, ponieważ zwierzę nie będzie nam ufać. Jeśli jednak polecenie zostanie wykonane, to możemy naszego pupila pochwalić, pogłaskać lub dać mu jakiś smakołyk. Im lepiej operujemy systemem kar i nagród, tym szybciej zwierzęta uczą się nowych zdolności.
Jednak nie samą tresurą człowiek żyje. Oprócz prowadzenia treningów należy też zadbać o odpowiednią kondycję swoich pupili. Każde ze zwierząt jest opisane przez kilka czynników, wśród których znajdują się między innymi: głód, energia, zaufanie i czystość. Aby pies chciał uczyć się nowych sztuczek, należy go nakarmić, umyć i okazywać mu jak najwięcej zainteresowania, na przykład często go głaszcząc. Jeśli w trakcie tresury będziemy na niego tylko krzyczeć, to szybko zniechęci się do dalszej pracy. Opanowanie i sprawowanie kontroli nad tymi wszystkimi rzeczami wymaga sporo cierpliwości, ale pokazuje jednocześnie, że opieka nad zwierzętami to nie tylko same zabawy.
Codzienna rutyna 
Oprócz zajmowania się pupilami musimy cały czas pamiętać o rozwoju naszej szkółki. Zarządzamy nią przy pomocy komputera, dzięki któremu mamy dostęp do nowych zleceń, a także możemy rozbudowywać nasz ośrodek i podnosić kwalifikacje tresera. Nic jednak nie jest za darmo. Pieniądze można zdobyć w dwojaki sposób – wykonując zlecenia lub biorąc kredyt w banku. Finanse trzeba wydawać też na sprawy bieżące. Chodzi tutaj przede wszystkim o pokarm dla zwierząt, różne smakołyki oraz przedmioty ułatwiające tresurę. Początkowe zlecenia są całkiem proste, jednak z biegiem czasu stają się coraz bardziej wymagające. Dlatego też należy zadbać o odpowiedni sprzęt w postaci piłek służących do nauki aportu czy też różnych przeszkód terenowych, przez które zwierzęta mogą przeskakiwać. Spora ilość tego typu różnorodności równoważy monotonny system tresury. 
Ciekawym elementem jest także duża ilość informacji i ciekawostek związanych ze światem zwierząt. Dzięki nim można dowiedzieć się między innymi, jaka jest przeciętna długość życia jamników i ile lat żył najstarszy pies. Co więcej, gra wymusza w pewien sposób zapamiętywanie tych faktów. Można bowiem wysłać głównego bohatera na kurs tresury. Jeśli przez niego przebrniemy, to będziemy otrzymywać coraz lepiej płatne zlecenia. Aby tego dokonać, trzeba jednak zaliczyć egzamin w postaci testu. Pytania dotyczą właśnie tych informacji, które co pewien czas pokazują się graczowi. Jest to bardzo dobra metoda na to, aby poszerzyć wiedzę dziecka na temat życia zwierząt.
Brzydkie kaczątko 
Sporą wadą opisywanego produktu jest przeciętna oprawa graficzna. Autorzy stworzyli kilka lokacji, wśród których znajdują się między innymi nasza szkółka, polana, miasto, gdzie możemy wziąć kredyt lub zrobić zakupy, oraz plan filmowy. Problem w tym, że każde z tych miejsc wygląda nieciekawie. Połacie trawy to nic innego jak niskiej jakości tekstura, która aż kłuje w oczy. Równie słabo prezentują się modele drzew oraz bloków. Zwierzęta też nie powalają swoim wyglądem na kolana. Najgorzej jest z ich animacjami, których jest zdecydowanie za mało i są zbyt sztywne. Ubogo prezentuje się też strona audio. Świat gry jest zbyt cichy i sprawia wrażenie martwego. Muzyka gra tylko w menu, natomiast podczas rozgrywki słyszymy przede wszystkim krótki dźwięk wydawany w czasie klikania na którąś z komend. Odgłosy zwierzaków są rzadkie, bardzo monotonne i powtarzalne. Szkoda, że produkt przeznaczony dla młodego odbiorcy nie przyciąga wzroku ani słuchu czymś lepiej wykonanym.
Gra firmy dtp to dość interesująca pozycja dla młodszych odbiorców, którzy chcieliby zobaczyć, na czym polega opiekowanie się zwierzętami. Być może pozwoli to zrozumieć niektórym dzieciom, że posiadanie psa, kota czy papugi to nie tylko chwile zabawy, ale również karmienie i sprzątanie po nich. Szkółka dla zwierząt wymaga sporo cierpliwości, główkowania i zapamiętywania ciekawostek przyrodniczych. Niestety, ogólny obraz psuje oprawa audiowizualna, stojąca na dość marnym poziomie. Może to zniechęcić do rozgrywki sporo młodszych osób.
