Magdalena Kozak – „Renegat” - recenzja

Wampiry i glocki

Tymczasem ranny Vesper trafia w ręce swoich znienawidzonych wrogów – renegatów, za wszelką cenę próbujących utrzymać go przy życiu. Były nocarz jest w końcu zdrajcą, który podniósł rękę na samego Lorda Ultora. Bohater, wmanewrowany w ową „zdradę”, staje przed ciężkim wyborem: palnąć sobie w łeb czy zostać jednym z potworów, co to je poprzysiągł zniszczyć. Instynkt samozachowawczy zwycięża. Wesper, przez wampirzy głód bliski szaleństwa, zabija człowieka, by pożywić się jego krwią.

Rozterki targające Vesperem – renegatem stanowią jeden z głównych składników książki. Bohater zmienia się, ale ciągle uważa otaczających go buntowników za zdrajców i zbrodniarzy, którym powinien poskręcać karki. Cóż z tego, skoro nie jest w stanie spełnić tych marzeń. Renegaci jednak ani myślą zrobić mu krzywdę, mają w jego osobie świetny materiał propagandowy: oto nawrócony nocarz. Żywe świadectwo, że wampir nie może być szkolonym pieskiem, karmionym syntetyczną krwią.

Punktem zwrotnym dla bohatera jest zadanie, które powierzają mu renegaci. Ma z bandy silnych, lecz krnąbrnych indywidualistów stworzyć profesjonalny oddział. Jednostkę wampirów, które nie tylko będą świetnie strzelać z glocków, ale przede wszystkim zachowają samokontrolę. I nie rzucą się do gardeł pierwszym napotkanym ludziom tylko dlatego, że trochę ich w żołądkach „ssie”.

Co poza tym znajdziemy w Renegacie? Jak na fantastyczno-sensacyjną sagę przystało – mnóstwo akcji. Są walki, pościgi, mknące po nocy beemki i porszaki. Konfrontacje ze świstem kul i w akompaniamencie pękających granatów. Spór nocarzy i renegatów schodzi na plan dalszy, gdy na scenę wkraczają „watykańscy”. Owi fanatyczni łowcy wampirów przystępują do swego zbożnego dzieła bez zbędnych ceregieli. I choć brakuje im nadprzyrodzonych mocy, to dzięki sile swej wiary są w stanie przeciwstawić się dominacji władców nocy.

Wampiry dzielą się na Rody, mają swoją starszyznę, Lordów i tajemniczego protoplastę – Ukrytego. Znajdziemy wśród nich zarówno dumnych Wojowników, jak i artystów – Winorośle. Brzmi znajomo? Cóż, miłośnicy i miłośniczki niezwykle popularnego Świata Mroku (zapoczątkowanego przez grę RPG Vampire: The Masquerade z 1992 roku) rozpoznają większość schematów i pomysłów. Bądźcie więc ostrzeżeni.

Wyliczając słabości Renegata należy jednak pamiętać, że jest to w istocie młodzieżowa literatura rozrywkowa. Starsi czytelnicy i czytelniczki mogą się tą książką rozczarować jako zbyt infantylną. Młodsi niekoniecznie. Znajdą tu i sensacyjną intrygę, i wampiry, i seks, i militaria.

A co jest w książce naprawdę dobrego? Rzeczy kilka. Przede wszystkim humor. On potrafi rozbić pompatyczne sceny, a rozdęte dialogi przekłuć jak ostra igła balon. Drugim zasługującym na uwagę elementem jest doskonała znajomość militariów oraz realiów pracy policji i służb specjalnych. W kontekście utworów Kozak pisano o tym już kilka razy, ale warto powtórzyć. Autorka zna się na rzeczy. I choć literatura sensacyjna obecnie w Polsce odżywa, większość piszących ją twórców nigdy prochu nie wąchała. Tu przejawia się wyższość Magdaleny Kozak, która strzela, skacze ze spadochronem i zna życie „ateków” bardzo dobrze. Sceny przedstawiające szkolenie oddziału specjalnego należą do najlepszych w książce. Towarzyszące im dialogi i gagi nie tylko bawią, ale i przekonują swą autentycznością. Zupełnie jakby były gdzieś zasłyszane i zaobserwowane...

Na zakończenie można jedynie wyrazić oczekiwanie, że gdzieś w przyszłości Magdalena Kozak uraczy nas książką może z mniejszą domieszką fantastyki, ale za to eksponującą właśnie tę militarno – policyjną wiedzę pisarki. Czyli to coś, czym niewielu autorów może się pochwalić.

Plusy: + lekko napisane + elementy militarno-sensacyjne + humor Minusy: - naiwna fabuła - nieprzekonywujące postacie - dłużyzny

Autor: Magdalena Kozak Tytuł: Renegat Wydawnictwo: Fabryka słów, 2007 Wydanie: oprawa miękka, 398 stron Cena: 29,99 zł Strona www: http://www.fabryka.pl/ksiazki.php?id=127#searchkk Strona www Autorki: www.nocarz.pl