Niejedna osoba marzy o wiecznej młodości. Carloss Trillo i Eduardo Risso w cyklu Ja, vampir przekonują, że przy pewnym rodzaju nieśmiertelności i niskim wieku wyjściowym nie jest to wcale sielanką. Bo pozostawanie na wieki nastolatkiem (z tych młodszych zresztą) i posiadanie zapiekłego, również nie umierającego wroga to już przekleństwo...
Wszelakie kwestie z wampiryzmem związane to wdzięczny temat dla literatury, filmu i komiksu. Jednakże częste poruszanie motywu krwiopijców zaowocowało kalkami, powielających wciąż to samo. Zresztą nie jest łatwo opowiedzieć coś nowego o egzystencjalnych problemach życia po śmierci, nie łatwo dokonać znaczącej innowacji.
Dlatego Carlos Trillo postanowił pójść drogą ciut łatwiejszą, acz równie obiecującą, i przedstawić czytelnikom i czytelniczkom nowe egzotyczne realia oraz podać odbiegającą od stereotypu przyczynę transformacji w „potwora”. W dodatku autor scenariusza nie wyjawił natury owej przyczyny, co poprzez samo prowokowanie pytań wpływa pozytywnie na odbiór historii.
Pełen tekst znajdziecie tutaj
