Multiplayer w Assassin's Creed: Revelations to zupełnie innego rodzaju przeżycie niż w świecących triumfy trybach multi kolejnych części popularnych shooterów. Jeżeli cenicie sobie wyłącznie błyskawiczne zdobywanie fragów w Call of Duty, czy Battelfieldach nie macie czego tu szukać. Jeżeli natomiast lubicie skryte działania i powolną eliminacje przeciwników, zainteresujcie się multi w Assassin's Creed Revelations, bo beta wypadła całkiem przyjemnie.
Inna sprawa, że ci którzy grali w multi do poprzedniej części, nie znajdą tu wielu przełomowych nowości. Multiplayer Assassin's Creed Revelations opiera się na założeniu, że w Animusie spotykają się Agenci, z którymi stoczysz walkę na śmierć i życie. Wszystko po to, by ćwiczyć i by Abstergo miało jak najlepszych skrytych zabójców. Tyle w kwestii podwalin zabawy. Do dyspozycji oddano graczom łącznie dziewięć postaci, ale różnią się one tylko wyglądem, strojem i ulubionymi narzędziami zagłady, co nie ma przełożenia na zróżnicowane sposoby gry. Polowania toczyły się na trzech mapach (Szpital (Knight’s Hospital), Antiochia (Antioch) oraz Galata) oraz w cztery trybach, w tym dwóch zupełnie nowych. Grający w Assassin’s Creed Brotherhood znają już tryby Ścigany (Wanted) i Polowanie (Manhunt), a nowe to Deathmatch i Artifact Assault (ten ostatni nie jest dostępny od początku). Klasyczny Deathmatch przeniesiony do realiów Assassin's Creed podobał mi się najbardziej. Trzeba wyszukiwać i zabijać wyznaczone cele, uważając przy tym na czyhających na nasze życie prześladowców. W tym trybie nie działa kompas, a jedyną wskazówką okazuje się być wizerunek przeciwnika, który świeci się, gdy jesteśmy w pobliżu. Na mapie znajdować się może tylko jedna postać z danej klasy, więc stosunkowo łatwo zauważyć cele, chyba że skorzystają ze specjalnych zdolności, aby to zmienić. Nadal nie wiadomo jednak, kto na nas poluje i to w zabawie jest najfajniejsze. Jest tylko specjalny wskaźnik, który pokazuje, ile postaci mamy w danym momencie na karku. Ten tryb, jak zresztą większość, rozgrywać można w 4-8 zawodników, a sesja trwa 10 minut.
Co mi zrobisz, jak ukradnę artefakt?
Druga nowość, Artifact Assault to swoiste capture the flag dostosowane do realiów Assassin's Creed: Revelations. Grają dwie drużyny, każda złożona z maksymalnie 4 graczy. Zadanie polega na wykradaniu artefaktu z bazy wroga, w czasie gdy przeciwnicy chcą zabrać artefakt z naszej. Oczywiście ważna jest współpraca i podział obowiązków. Warto by część zawodników chroniła cenny przedmiot, a reszta wybrała się na polowanie. Mapa w tym trybie jest podzielona na dwie strefy. Kiedy znajdujemy się w naszej, możemy polować na Zabójców z przeciwnej drużyny. Kiedy wejdziemy do strefy wroga, sami stajemy się celem. Trzeba więc uważać, zbliżać się powoli oraz wymyślać różne ścieżki do celu. Zabawa również toczy się przez 10 minut, a wygrywa drużyna z większą liczbą punktów na koncie. Te ostatnie zdobywa się za pomyślne dostarczenie wrogiego artefaktu do swojej bazy.
Beta Assassin's Creed: Revelations oferowała krótki trening, który wyjaśniał niuanse rozgrywki, a także możliwość przyłączenia się do dowolnego meczu lub wybranie konkretnego trybu. W miarę postępów zabawy, nasza postać awansuje na kolejne levele (maksymalnie 30), a zdobyte kredyty można przeznaczyć na zakup nowych umiejętności, atutów i serii. Są one dostępne w zestawach, a od początku odblokowane są dwa standardowe. Kolejne dwa można sobie wykupić oraz dopasować do nich takie umiejętności, atuty i serie, jakie najbardziej nam pasują (jeśli wcześniej je wykupimy). Dla przykładu: pierwszy zestaw składa się z umiejętności rzucania nożami i miny zbliżeniowej, atutu w postaci zaznaczenia przeciwnika oraz dwóch serii: premii za wykonanie 5 zabójstw pod rząd i podświetlenia na żółto celu, jeśli 5 razy zniknie nam z pola widzenia. Być może w opisie brzmi to nieco skomplikowanie, ale takie zestawy, które sami możemy modyfikować, to w praktyce świetne rozwiązanie. Zazwyczaj gracze bowiem sami wiedzą najlepiej, jakie są ich dobre i złe strony.
Zamiast fragowania, obserwacja i zabójstwa z doskoku
W stosunku do poprzedniej części w Assassin's Creed: Revelations pojawiły się dwie nowe umiejętności. Są to Tripwire Bomb (Mina Zbliżeniowa) oraz Closure (Zamknięcie). Mina jest fajna, bo gdy nadepnie na nią cel lub prześladowca, nastąpi eksplozja, która na moment sparaliżuje przeciwnika. To z kolei – w zależności od sytuacji – da nam możliwość zbliżyć się i zadać ostateczny cios lub uciec. Closure to automatyczne zatrzaskiwanie bram, które zamyka drogę przed nosem naszego prześladowcy. Ta funkcja też się przydaje, ale ponieważ bramy są podwójne czasami zdarza się tak, że przez nieuwagę możemy zamknąć się razem z prześladowcą, a w tedy jest już po zawodach. Oczywiście w grze pozostały znane już umiejętności, takie jak choćby moje ulubione Disguise (Przebranie), Morph (Zmiana) czy Smoke Bomb (Bomba Dymna).
W becie dostępne były też cztery atuty, cztery serie oraz cztery premie za porażki. Większość z nich wykupuje się dopiero po dotarciu do odpowiedniego levelu. Część z nich to premie punktowe, część ułatwienia w sytuacji, kiedy gorzej nam idzie i giniemy kilka razy z rzędu, a część premie za serie (np. w postaci gradu strzał, który zabija wszystkich przeciwników na planszy). Dzięki nim zabawa w multi Assassin's Creed: Revelations toczy się dość dynamicznie, choć nie zapominajmy, że nie mamy tu do czynienia z bezustannym fragowaniem. To zresztą największy atut multi, ale jednocześnie wada, jeśli nie lubicie tego typu rozgrywki. Gra zasadza się bowiem na tym, że dookoła nas pełno jest podobnych postaci i musimy wyśledzić tę właściwą. Przy okazji trzeba bardzo uważać, na prześladowców, bo bywa że atakują z w najmniej oczekiwanym momencie, a kiedy się odsłonimy, jesteśmy w zasadzie bezbronni.
Za długie animacje zabójstw i agonii
To, co bardzo mi się podobało, to właśnie pewnego rodzaju napięcie, możliwość wykorzystania kilku sposobów, by wtopić się w tłum i prowadzić spokojną obserwację. Ułatwiają to np. ławki czy przechodnie, ale również stogi siana i punkty na dachach. By w Assassin's Creed: Revelations skutecznie zapolować na przeciwnika, częściej opłaca się na niego poczekać, niż biegać za nim, przy okazji samemu łatwo wystawiając się na cel. Największym mankamentem zabawy (pomijam sporadyczne problemy z połączeniem) są natomiast sytuacje, w których dokonujemy zabójstw. Bywa bowiem tak, że po mozolnej i wysoko punktowanej obserwacji, wykańczamy swój cel i dosłownie za sekundę sami przyjmujemy kosę na żebra od naszego prześladowcy. Problem w tym, że atakując jesteśmy całkowicie bezbronni, a animacja zabójstwa trwa dłuższą chwilę. Gdybym miał coś poprawić, skróciłbym ją co najmniej o połowę. Szkoda też, że czasami nie da się ogłuszyć przeciwnika mimo że ewidentnie już wiemy, że zaraz zada nam cios i klepiemy w przycisk jak oszalali. Nawet jednak uwzględniając ten mankament, grało mi się bardzo przyjemnie, a tryb multi w Assassin's Creed: Revelations cenię za to, że jest tak odmienny od tych, które znamy z shooterów. Paradoksalnie jednak właśnie dlatego nie wróżę mu wielkiej popularności.
