Na pierwszej prezentacji Borderlands 2 wyglądał lepiej niż się spodziewałem – to będzie jedna z tych gier, których przegapić po prostu nie wypada.
Na pierwszej prezentacji Borderlands 2 wyglądał lepiej niż się spodziewałem – to będzie jedna z tych gier, których przegapić po prostu nie wypada.
Wyliczankę fajnych elementów zacznijmy od ucieszenia pecetowej braci – twórcy kilkukrotnie zaznaczali na prezentacji, że pamiętają o pecetach i projektują pewne elementy gry, jak menusy, z myślą o komputerowych graczach. Swoją droga te wyglądają na o wiele bardziej przejrzyste i wygodne, znalazło się też w nich miejsce dla modelu naszej postaci, więc być może modyfikowanie jej wyglądu do gry też trafi. HUD w końcu dorobił się też własnej minimapy (yay!), więc gracze nie będą musieli gnić ponownie godzinami przeglądając schematy etapów w menu głównym.
Wróćmy jednak do tematu - w czasach, gdy pecet dla wielu firm zalicza się do drugiego garnituru platform miło usłyszeć takie słowa. Poza tym Borderlands 2 było właśnie prezentowane na pececie – gra działała bardzo płynnie, na oko było to 60 klatek na sekundę. Oprawa graficzna sama w sobie jest jeszcze bardziej szczegółowa, ale nie wpłynęło to ani trochę negatywnie na komiksowy styl produkcji.
Świat Borderlands 2 ma być bardzo żywy – twórcy dążą do tego, by wydawał się on jak najbardziej naturalny, wręcz mięsisty, odstawiając na bok sterylność pierwszej części. Oczy cieszy pieczołowite wykonanie map – roi się na nich od ruchomych elementów gigantycznych maszyn, roślinności, falujących tkanin i innych tego typu pozornych głupotek, które jednak robią dużą różnicę w odbiorze produkcji. Prezentujący Borderlands 2 stwierdził też, że w pierwszej części irytowała graczy niemożność dotarcia do miejsc, które widać na horyzoncie – ludzie narzekali, że w świecie widać wiele świetnych terenów, na które najzwyczajniej w świecie dotrzeć się nie da. Tym razem ma być inaczej, bo do każdego miejsca, które gracz zobaczy, będzie można dojść lub dojechać, a że później pokazano nam na niebie bazę umieszczoną na księżycu planety, to szykujcie się na naprawdę dalekie wycieczki.
Przedstawiciel twórców stwierdził też, że świat gry, zadania i fabułę (tym razem o wiele lepsza) łączy nierozerwalna nić, która sprawia, że wszystkie trzy elementy wpływają na siebie wzajemnie, jednak nie wyjaśnił co dokładnie ma na myśli, więc równe dobrze mogą to być ładne marketingowe słówka albo mechanizm, o którym dowiemy się za jakiś czas.
Bardzo miłym smaczkiem jest natomiast fakt, że cztery główne postacie z pierwszej części powracają w sequelu i są ważną częścią fabuły gry. Przykład? Misja w prezentowanym fragmencie polegała na uwolnieniu starego przyjaciela. Gdy już odnaleźliśmy rzeczoną klatkę, swoją drogą zamontowaną na dużym robocie, którego musieliśmy ścigać, okazało się, że owym kumplem jest dobrze znany fanom jedynki Roland.
Wrogowie mają nieraz zaskoczyć gracza swoim zachowaniem, co potwierdziła oglądającym sama prezentacja. Przeciwnicy przede wszystkich zachowują się znacznie bardziej racjonalnie – wrogowie chowają się za osłonami, a ich grupy inteligentnie rozlokowują się na etapach analizując otoczenie i wybierając najlepsze punkty do wymiany ognia. Gdy do nich strzelamy, robią uniki, starają się zejść z linii ognia. Twórcy zdradzili tez, że w pierwszej części wrogowie tak naprawdę mogli być w dwóch stanach – żywym, lub martwym. Sequel ma mieć ich znacznie więcej, ranni wrogowie będą zachowywać się inaczej od całkowicie zdrowych, a na to jak, będzie wpływało wiele czynników, jak miejsce trafienia i liczebność grupy. Przeciwnicy mają też dużo lepsze poczucie otoczenia – gdy prowadzący prezentację biegł kładką umieszczoną na dachach niskich budynków jeden z przeciwników po prostu się na nią wdrapał by zagrodzić drogę prowadzącemu. To jednak tylko czubek góry lodowej, bo widzieliśmy też czterorękie wielkie Yeti, które rzucały w gracza elementami otoczenia – nie skałami wziętymi z powietrza, ale na przykład wielkimi soplami, które na moich oczach zostały wyrwane z ziemi.
Podsumowując – Borderlands 2 zapowiada się bardzo dobrze. Twórcy w grze zmieniają sporo, ale robią to z wyczuciem i wiernością duchowi oryginału, co wcale takim łatwym zadaniem nie jest. Ja już wiem, że będę grał w Borderlands 2 do upadłego i sugeruję, że Wy też powinniście. Inaczej po prostu nie wypada.
