Space Hulk - starcie na kosmicznym wraku
Termin Space Hulk odnosi się w terminologii Warhammera 40.000 do olbrzymich gwiezdnych wraków dryfujących w przestrzeni kosmicznej. Ze względu na naturę nadprzestrzennych bram służących do podróżowania pomiędzy systemami oraz samego charakteru podróży, setki tysięcy statków kosmicznych zaginęło w ich trakcie, nigdy nie docierając do macierzystego portu. Uwięzione w wirach i cyrkulacjach gwiezdnych prądów, czasem natrafiają na siebie nawzajem. Niekiedy resztki załogi na którymś z nich podejmują próbę połączenia kadłuba swego okrętu z drugim napotkanym obiektem, w desperackiej nadziei na znalezienie na nim czegoś, co pozwoli im wyrwać się z błędnego cyklu. Duża część wraków, pochodząca z czasów Mrocznego Wieku Technologii, kryje w sobie zapomniane sekrety i utraconą wiedzę dawno już zapomnianych milleniów. Z uwagi na ich potencjalną wartość często podejmuje się próby odzyskania takich obiektów. Jednak część z owych wraków ma innych mieszkańców. To Genokradzi (w angielskim oryginale Genestealers) - potworna rasa obcych, infekująca inne gatunki swym kodem genetycznym. Nikt nie wie kim są i skąd przybyli. Jednak ich celem jest infiltracja kolejnych planet, na których rozprzestrzeniają się, zarażając nieświadomych niczego ludzi. Ci z kolei szybko stają się rodzicami kolejnych i kolejnych odmian hybryd, które kontynuują swą misję, aż do całkowitego podporządkowania sobie planety.
Pudełko zawiera w sobie planszę do gry - tekturowe, łączone ze sobą sekcje korytarzy, a także ustawiane w plastikowych podstawkach tekturowe kartoniki odzwierciedlające hermetyczne drzwi. Do tego dochodzą sześciościenne kości oraz duża ilość żetonów. Są to znaczniki ruchu do oznaczania niewykrytych skupisk Genokradów (oznaczanych tzw. Blipów), punktów dowodzenia, zacięć broni, Trybu Warty oraz ilości amunicji do miotacza ognia. Do gry dołączono także trzydzieści plastikowych figurek. Dziesięć z nich to figurki Terminatorów Kosmicznych Marines, a pozostałe dwadzieścia to figurki Genokradów. W pudełku znajdują się także dwa cienkie, około trzydziestostronicowe podręczniki. Pierwszy z podręczników opisuje zasady gry, drugi zawiera scenariusze sześciu misji powiązanych ze sobą w jedną całość, stanowiących opis krótkiej kampanii. W nim też znajduje się opis świata będący wycinkiem historii uniwersum Warhammera 40.000.
Odważni kontra głodni
W grze jeden z graczy obejmuje dowództwo nad jednym lub dwoma pięcioosobowymi oddziałami Kosmicznych Marines. Drugi grać będzie Genokradami, zaczynając początkowo z niewielkimi siłami, jednak w trakcie rozgrywki otrzymywać będzie kolejne fale posiłków. Gra podzielona jest na naprzemienne tury, a każda z nich na osobne fazy. Faza Marines rozpoczyna się od włączenia stopera. Gracz, który kontroluje tę frakcję, ma określony czas na wykonanie akcji swoimi figurkami. Ma odzwierciedlać to fakt, że Genokrady są o wiele szybsze niż ludzie i - aby reagować na ich posunięcia - dowodzący Marines sierżanci muszą błyskawicznie podejmować decyzje, by utrzymać oddział przy życiu. Czas ten waha się od około dwóch do trzech minut, w zależności od tego, iloma oddziałami dysponuje grający, a także od tego, czy dowodzący nimi sierżanci żyją. Po ich śmierci dowództwo obejmuje tymczasowo jeden z szeregowych Marines, który nie ma aż takiego doświadczenia w walce, a więc trudniej mu sprostać sytuacji taktycznej w starciu z nieludzkimi przeciwnikami. Ten prosty zabieg nie tylko znacznie przyśpiesza rozgrywkę i nadaje jej dynamizmu. Przede wszystkim wprowadza niesamowitą atmosferę zagrożenia i działania pod presją. Dodatkowo, sterujący Genokradami gracz ma obowiązek informowania w określonych odstępach czasu o jego upływie. Daje to fantastyczny klimat odliczania uciekających minut.
Począwszy od włączenia stopera, gracz dowodzący Marines zaczyna od wylosowania Punktów Dowodzenia (ich funkcja zostanie opisana później), a następnie "aktywuje" po kolei swych żołnierzy i wykonuje nimi wybrane działania. W skład oddziału wchodzi czterech żołnierzy ze storm bolterami (wliczając sierżanta) oraz Marine z miotaczem ognia. Każdy z Marines ma cztery Punkty Akcji (PA), które może zużyć na ruch, obrót, strzelanie, przejście w Tryb Warty, odblokowanie zaciętej broni, otwarcie lub zamkniecie napotkanych drzwi itp. Każde z tych działań kosztuje odpowiednią ilość (zwykle od jednego do dwóch) PA. Akcje i ich koszt spisane są w jednej, przejrzystej tabelce i jest ich na tyle mało, że zapamiętanie ich już po kilku turach rozgrywki nie stanowi żadnego problemu. 
Po zakończeniu tury Marines, przychodzi czas na ruchy Genokradów. Kontrolujący ich gracz nie ma ograniczenia czasowego - Obcy działają nieporównanie szybciej niż ludzie i z tego powodu nie muszą liczyć się z każdą sekundą czasu rzeczywistego. Mają także do dyspozycji sześć punktów akcji, a do tego są o wiele bardziej mobilni - obroty kosztują ich o wiele taniej. Ich poważnym minusem jest za to fakt, że nie posiadają broni zasięgowej i zmuszeni są znaleźć się w bezpośrednim kontakcie z wrogiem. Jednym z ciekawszych elementów, tak w sterowaniu Genokradami, jak i w samej grze, są wspomniane Blipy. Znaczniki te służą do poruszania skupiskami potworów znajdujących się poza polem widzenia przeciwnika. Blipy odzwierciedlają odczyty z sensorów Marines i informują o poruszeniach obiektów w korytarzach statku. Każdy z takich żetonów składa się z awersu, na którym widnieje identyczny dla wszystkich rysunek, stylizowany na wyświetlacz skanera ruchu z zaznaczonym sygnałem kontaktu (stąd zapewne pochodzi nazwa sugerująca towarzyszący temu dźwięk). Na rewersie przedstawiającym wyszczerzony pysk potwora umieszczono cyfrę od 1 do 3, oznaczającą ile tak naprawdę potworów znajduje się w danej grupie. Grający Genokradami losuje określoną ilość Blipów i decyduje się jak umieścić je w dostępnych dla nich strefach wejścia. Umieszczane są tam i poruszane awersem do góry, do czasu kiedy kontrolujący je gracz zechce je "rozwinąć". Po rozwinięciu pokazywana jest cyfra na rewersie i na tym polu (oraz ewentualnie jednym z przyległych) sterujący Genokradami ustawia odpowiednią ilość potworów. W trakcie ruchu Blipem nie można poruszyć się w polu widzenia Marines (wszystkie pola na wprost i z boków figurki). Blip zostaje także rozwinięty przymusowo, gdy w wyniku pewnych działań znajdzie się jednak w polu widzenia któregoś z żołnierzy, wtedy jednak to sterujący nimi decyduje o rozstawieniu i pozycji wrogów.
Pazury i boltery
Obcy są szybcy i mobilni. Otrzymują posiłki w każdej turze (zależnie od scenariusza), w postaci od jednego do kilku Blipów. Są również zabójczymi oponentami w walce w zwarciu. Gdy dochodzi do takiego starcia, wykonywane są rzuty kośćmi. Atakujący wydaje określoną ilość Punktów Akcji. W przypadku walki wręcz koszt wynosi 1 PA. Genokrad rzuca trzema kośćmi i wybiera najwyższy wynik. Marine rzuca tylko jedną kością. Zwycięzcą jest posiadacz wyższego z nich. W przypadku remisu starcie jest nierozstrzygnięte. Biorąc nawet pod uwagę, że sierżanci dodają do swego wyniku dodatkowe 1, wynik takiej walki jest raczej przesądzony. Dlatego właśnie wybrańcy Imperatora powinni trzymać Obcych na dystans. Walka strzelecka jest również prosta. Marine, strzelając ze swego storm boltera, rzuca dwoma sześciościennymi kośćmi. Wynik 6 na którejkolwiek z nich oznacza zabicie wroga. Jeśli cel przeżyje, kolejne strzały do niego otrzymują premię do trafienia (przy drugim potrzeba już wyników pięć lub wyższych itd.). Miotacze ognia są niezwykle skuteczne, bo podpalają całą sekcję korytarza i zabijają wszystkie znajdujące się tam istoty od wyniku dwa lub więcej. Niestety dysponują tylko ilością paliwa wystarczającą na sześć strzałów, trzeba używać ich więc rozważnie. Marine z miotaczem może dokonać także autodestrukcji, jeśli została mu choć resztka paliwa. W krytycznym momencie wojownicy Imperatora nie wahają się umrzeć z jego imieniem na ustach, zabierając ze sobą jeszcze kilku wrogów.
Twórcy gry zadbali także o to, by odzwierciedlić wyszkolenie Marines, ich przewagę technologiczną i reakcje na posunięcia potworów, nawet w turze wroga. Służą do tego dwie rzeczy.
Pierwszą z nich jest Tryb Warty. Pozwala on Marines uzbrojonym w bolter, który w swojej kolejce wydał 2 PA, na strzelanie w turze Genokradów do każdego poruszającego się celu w zasięgu wzroku. Jednak w tym trybie, broń ma możliwość zacięcia się, jeśli na kościach wypadły dwa jednakowe wyniki, a odblokować bolter można dopiero w swojej turze.
Drugą z nich są wspomniane już Punkty Dowodzenia. Przedstawiane są przez żetony losowane na początku tury Marines. Wartość takiego żetonu (od 1 do 6) jest znana tylko graczowi, który gra ludźmi i odzwierciedla dodatkową pulę Punktów Akcji. Służą one do wykonywania dodatkowych działań, zarówno we własnej kolejce, jak i w turze wroga. Tak jak Trybu Warty, można użyć ich jedynie w momencie, gdy w polu widzenia danego Marine zostanie aktywowany Genokrad, który poruszać się będzie w zasięgu jego wzroku. Daje to szansę na ostrzelanie atakującego wroga, zamknięcie drzwi czy też jakiekolwiek inne działanie, na które pozwoli dana ilość PA. Zużyte Punkty Dowodzenia odliczane są na sześciościennej kości, a pod koniec tury Obcych prowadzący Marines ujawnia żeton, aby pokazać, że nie wydał więcej niż wylosował.
