Jade Empire - betatest

Cysorzowi, co cysorskie...

Wsi spokojna, wsi wesoła...

Cysorzowi, co cysorskie...

Cysorzowi, co cysorskie..., Jade Empire - betatest

I oto w nasze ręce trafiła wersja beta długo oczekiwanej konwersji konsolowego hitu autorstwa znanego wszystkim miłośnikom cRPG, kanadyjskiego studia BioWare. Jade Empire, bo o nim mowa, to tytuł mający już prawie dwa lata, bowiem jego premiera na konsolę Xbox miała miejsce w kwietniu 2005 roku. Gra zebrała w konsolowej prasie oraz na portalach internetowych recenzje, które bez wahania można nazwać entuzjastycznymi. Z równie dużym entuzjazmem i jeszcze większą ciekawością przystąpiliśmy więc do testowania wersji beta tego obiecującego tytułu.

Uruchamiamy grę. Pojawia się okno konfiguracji. Testowanie sprzętu, sprawdzenie komponentów systemu oraz komputera. No i dowiadujemy się, że posiadamy przestarzałą wersję sterownika do karty graficznej, więc wedle komunikatu gra nie ma prawa się odpalić. Dość to ciekawe, ponieważ bardzo stare, to one na pewno nie są, a na dodatek nieco podrasowane i zoptymalizowane pod służącego za platformę testową gf6600gt. I tu pewnie „dżifors” pogrzebany, bo wersja nietypowa i zapewne bez wymaganych certyfikatów. Postanawiamy zaryzykować i mimo wszystko wciskamy przycisk „Graj”.

Migają obowiązkowe animacje z logo wydawcy i producenta, a po chwili pojawia się główne menu. A jednak jakoś sobie te „przestarzałe” sterowniki poradziły, bo jego tło to nic innego jak całkiem przyjemnie wyglądający krajobraz na enginie gry. Jeszcze tylko szybkie sprawdzenie konfiguracji obrazu i dźwięku, eksperymentalne ustawienie wszystkiego na maksimum i pora zaczynać. Warto tylko dodać, iż ilość opcji przy ustawieniach grafiki i dźwięku nie jest powalająca, żeby nie powiedzieć, że jak na współczesne, pecetowe standardy dość uboga.

Bohaterem być...

Zgodnie z zapowiedziami do wyboru otrzymujemy siedem predefiniowanych postaci, które różnią się nie tylko wyglądem, ale również balansem podstawowych charakterystyk oraz startowymi stylami walki. Oczywiście (i na szczęście) nie jesteśmy ograniczeni tylko do tych gotowych bohaterów. Co prawda nie możemy w żaden sposób zmienić phisis naszego alter ego, ale nic nie stoi na przeszkodzie, aby wedle własnego uznania i potrzeb dowolnie skonfigurować współczynniki i umiejętności.

Przystępujemy więc do kreacji bohatera. I tu niespodzianka. Zaraz, zaraz, czy nas oczy mylą, czy nasz heros posiada TYLKO trzy podstawowe współczynniki? Twórcy wspominali o prostym i klarownym systemie rozwoju postaci, ale czyżby miał on być AŻ TAK prosty? Po chwili okazuje się, że statystyk jest jednak trochę więcej. Te podstawowe, to Ciało, Duch i Umysł, z nich zaś bezpośrednio wynikają Zdrowie, Chi i Skupienie. Oprócz tego nasza postać posiada umiejętności konwersacyjne, czyli Urok, Intuicję i Zastraszanie, będące wypadkową dwóch podstawowych statystyk. Ciało-Zdrowie odpowiadają za charakterystykę czysto fizycznych możliwości naszej postaci, a więc to ile obrażeń może na siebie przyjąć, a także jak dużą siłą dysponuje, co bezpośrednio przekłada się na ilość obrażeń w walce wręcz. Duch-Chi z kolei odpowiada za naszą zdolność manipulacji energią chi, czyli podstawowym czynnikiem sprawczym niezbędnym do operowania magią. Umysł-Skupienie, to najciekawsza para, ponieważ w praktyce odnosi się do... możliwości używania broni białej. Po prostu od wielkości Skupienia zależy czas, przez jaki jesteśmy zdolni walczyć za pomocą miecza, szabli, czy innego kostura. Dzięki temu współczynnikowi jesteśmy również w stanie działać w trybie Skupienia, czyli dalekowschodniej odmianie znanego skądinąd bullet-time’u.

GramTV przedstawia:

Stare, ale jare

Postać gotowa, możemy zagłębić się w orientalny świat gry. Krótkie wprowadzenie i już stoimy na placu szkoły naszego Mistrza. Teraz okaże się do końca, jak to z tymi sterownikami. A najgorzej nie jest. Mimo ustawienia wszystkich opcji graficznych na maksimum, gra praktycznie się nie przycina, szczególnie po zredukowaniu AA do poziomu x2. Co ciekawsze, grafika nie wygląda wcale źle! Po grze, która de facto ma już dwa lata, można było się spodziewać, iż właśnie tym elementem może skutecznie popsuć radość z zabawy.

Widać wyraźnie, że nie jest to może rozbuchana i efekciarska grafika w stylu Obliviona, ale ciekawie i ze smakiem zaprojektowane lokacje nie tylko nie odrzucają od monitora, ale czasem potrafią wręcz zachwycić. Co prawda zdarza się, że po podejściu do niektórych elementów scenografii, czy zbliżeniu kamery na postać zauważamy kilka paskudnych tekstur, jednak w większości przypadków wygląda to przynajmniej przyzwoicie. Tutaj trzeba pochwalić twórców za jedno: umiejętność wykorzystania posiadanych środków.

Najważniejsze jednak jest to, że gra chodzi bez najmniejszych zacięć, co jest o tyle ważne, że sama rozgrywka jest bardzo dynamiczna. Kolejnym miłym zaskoczeniem jest czas ładowania poszczególnych map oraz zapisywanie i odczytywanie gry. Co prawda poszczególne lokacje są niewielkie, ale jeśli ktokolwiek miał do czynienia z odgrywaniem save’a w trzecim Gothicu, czy czekał na załadowanie się kolejnej mapy w Mark of Chaos, z pewnością to doceni. Tym bardziej, że czas ładowania kolejnej mapy, to w każdym wypadku maksymalnie kilka sekund – zupełnie, jak otwarcie i zamknięcie drzwi.

Banzai!

Jade Empire reklamowane jest jako Action-RPG. I słusznie, ponieważ akcji w tej grze jest naprawdę dużo. Nie jest to może Tomb Raider, ograniczeni jesteśmy do poruszania się po ściśle wyznaczonym terenie, jednak widowiskowość i spektakularność walk sprawia, że w pełni zasługuje na to miano. Stylów walki, podzielonych na cztery podstawowe grupy mamy co najmniej kilkadziesiąt.

Wspomniane wcześniej grupy to: walka wręcz, broń biała, transformacja i wsparcie. Dwie pierwsze są chyba dość oczywiste, więc pozwolimy sobie tylko zauważyć, iż w przypadku broni mamy możliwość znalezienia, bądź kupienia coraz to bardziej śmiercionośnych egzemplarzy. Jednym z ciekawszych stylów jest transformacja. Otóż posiadając odpowiednią wiedzę oraz ilość chi, jesteśmy w stanie zamienić się w jedno z zaludniających świat gry stworzeń. Przejmujemy wtedy wszystkie jego słabości i zalety, co jest o tyle ważne, że dzięki temu możemy zyskać między innymi pełną odporność na określone rodzaje ataków. Wsparcie zaś, to zdolności magiczne, dzięki którym możemy osłabić naszego przeciwnika, na przykład zamrażając go lub też wykradając energię chi.

Najlepsze zaś, że poszczególne style możemy łączyć w tzw. Harmoniczne Kombinacje, dzięki czemu możliwe są do uzyskania dodatkowe efekty, takie jak odzyskanie zdrowia, czy zwiększenie obrażeń. Zasadą jest tutaj połączenie jednego ze stylów ofensywnych ze wsparciem, czyli wykonanie dwóch następujących po sobie, różnych ataków w określonej kolejności. Możliwość dość ciekawa, choć w praktyce przydatna tylko w czasie pojedynków z bardziej wymagającymi przeciwnikami.

Sama walka, to połączenie czystej akcji z odrobiną taktyki. W zasadzie w walkach ze słabszymi oponentami najważniejsza okazuje się umiejętność szybkiego klikania przyciskiem ataku na myszy. Sporym ułatwieniem jest tu typowo konsolowy system zblokowania postaci na celu, który jednak, jeśli ktoś ma ochotę, można w każdej chwili wyłączyć. Wszystko odbywa się w czasie rzeczywistym, mamy jednak możliwość aktywacji pauzy, w czasie której daje się m.in. swobodnie przełączać pomiędzy poszczególnymi celami. Te konsolowe pozostałości i niemalże czysto zręcznościowy charakter potyczek nie zmieniają jednak faktu, iż potrafią one dostarczyć wiele przyjemności, zarazem nie frustrując zbytnio.

W czasie pisania zapowiedzi obawialiśmy się o konwersję konsolowego typu sterowania na peceta, gdzie przecież podstawowym odruchem jest układanie dłoni na myszce i okolicach klawiszy WSAD. Niepotrzebnie, bowiem BioWare wzorowo odrobił tę lekcję. Nie dość, że nawet standardowe obłożenie klawiszy jest wygodne i intuicyjne, to jeszcze dostajemy możliwość ich skonfigurowania wedle własnej woli. Wystarczy dosłownie kilkanaście minut gry, aby nauczyć się wszystkiego o sterowaniu i nie tracić czasu na zaglądanie do instrukcji. Jedyną wadą może być tylko brak możliwości swobodnego operowania kamerą. Co prawda mamy możliwość „rozglądania się” dokoła, jednak jest ona dość drastycznie ograniczona, jeśli chodzi o płaszczyznę wertykalną. Mówiąc krótko – w sufit, czy niebo sobie za bardzo nie popatrzymy. Niestety, kończąca się opowieść

Podsumujmy: trącąca myszką grafika, uboga charakterystyka naszego bohatera, zręcznościowe i w sumie niezbyt skomplikowane walki, do tego wynikająca z założeń gry liniowość scenariusza. Mogłoby się wydawać, że to zbiór najgorszych cech każdego cRPG. Nieprawda. W przypadku tej gry, to właśnie zalety. Dlatego, że już po kilkudziesięciu minutach całkowicie przestajemy zwracać uwagę na te elementy. To zaś ze względu na wydarzenia, które zaczynają mieć miejsce w wirtualnym świecie Cesarstwa. Fabuła tej gry bowiem, to jedna z najwspanialszych historii, jakie mieliśmy okazję poznać. Cała zaś techniczno-statystyczna otoczka, to jedynie tło, doskonale wkomponowane zresztą w przewijającą się przed naszymi oczami opowieść – nie przeszkadza, nie angażuje nas zbytnio w rozmyślania, który z setek artefaktów założyć przed kolejną walką.

To zdecydowanie najmocniejszy element tego tytułu, a pierwszym skojarzeniem jest pamiętny Planescape: Torment. Ta historia zasysa nas od samego początku, po jakimś czasie walki stają się tylko miłym i efektownym przerywnikiem pomiędzy kolejnymi rozmowami, czy filmikami odkrywającymi coraz to nowe elementy tej fabularnej układanki. Dotyczy to zresztą nie tylko głównego wątku, ale nawet zadań pobocznych. Owszem, zdarzają się standardowe questy typu „idź, pozamiataj i przynieś”, ale nawet wokół nich zbudowana jest przekonywująca otoczka, są silnie osadzone w świecie i klimacie gry. Również każdy z naszych towarzyszy ma swoją, często bardzo bogatą historię, zazwyczaj zresztą wplecioną w główny wątek. Dodatkowo sama konstrukcja gry i fabuły sprawia, że nie mamy tu do czynienia z bolączką niektórych cRPGów objawiającą się syndromem „co, gdzie i dlaczego?” oraz bezsensownym błąkaniem się po lokacjach. Wszystko jest tu spójne, sensowne i logiczne. Dodać należy jeszcze, że równie świetna jest towarzysząca grze muzyka. Kiedy trzeba patetyczna, czasem ambientowa i mroczna, lub po prostu wzruszająca. Zupełnie, jak oglądana przez nas historia.

Trudno napisać coś więcej na temat fabuły, nie ujawniając jej szczegółów, to zaś byłoby, uwierzcie, najstraszliwszą zbrodnią, jakiej można dokonać na Jade Empire. I naprawdę nie należy się bać oryginalnego i egzotycznego dla nas, wychowanych w kręgu kultury śródziemnomorskiej, klimatu tej gry. Początkowo to również była jedna z naszych największych obaw, jednak orientalny klimat i filozofia podane zostały tutaj w taki sposób, że powstało jedno z najbardziej smakowitych dań na cRPGowym stole. Już niedługo każdy posiadacz peceta będzie mógł go posmakować. Dla nas zaś, nawet w przypadku tej bety, była to prawdziwa uczta.

Komentarze
22
Hitman73
Gramowicz
08/03/2007 17:17

Przepraszam za 3ci post pod rzad, ale jestem zajety wieloma rzeczami i dlatego niektore inne rzeczy uciekaja mi z umyslu.Chcialem jeszcze zapytac kiedy bedziemy mogli zarejestrowac gre na stronie BioWare? Z tego co pamietam wczoraj wieczorem mielismy dostac taka mozliwosc, ale cos posta na ten temat nie widzialem.

Hitman73
Gramowicz
08/03/2007 17:14
Dnia 08.03.2007 o 17:10, Yennefer napisał:

>> Już jestem przy części gry dot. tamy... Slabiutko cos... Malo grajac juz dawno w polowie 3go rozdzialu jestem :P

Bez jakichkolwiek pomocy [to prawie jasne, ale dla formalnosci wolalem powiedziec].A co do tego jak oceniam, ze to ok. polowa 3go rozdzialu? Tak na oko.. patrzac na pozostale cele i odleglosc od nich.Gierka fajna, nawet bardzo, ale nie jest to do konca to co bym chcial. Na przyklad przeszkadza mi brak normalnego ekwipunku, setek mieczy do wyboru, itd.A co do grafiki - wcale nie jest taka zla jak sie wydaje po screenach. Ladnie moja dziewczyna wyglada na tle slonca xD Tzn. moja postac w grze... :P

Hitman73
Gramowicz
08/03/2007 17:10

>> Już jestem przy części gry dot. tamy...Slabiutko cos...Malo grajac juz dawno w polowie 3go rozdzialu jestem :P




Trwa Wczytywanie