Faith nieco rozczarowuje - recenzja Mirror's Edge Catalyst

Zacznijmy od tego, że Mirror’s Edge Catalyst nie jest bezpośrednią kontynuacją wydarzeń przedstawionych osiem lat temu. Mamy tu do czynienia z rebootem, w którym to na nowo poznajemy Faith, która po dwóch latach spędzonych w poprawczaku wychodzi na wolność lecz z długiem do spłacenia u Dogena, który rządzi ciemną stroną miasta. Faith wraca więc do swych starych znajomych sprinterów i podejmuje się kolejnych zadań, które pomogą jej zapomnieć o problemach z Dogenem. W trakcie wykonywania jednej z misji kurierskich Faith wpada na trop spisku, co skutkuje wplątaniem się w korporacyjne machlojki i stanięciem do walki ze złym Konglomeratem. Nie oczekujcie jednak zaskakujących zwrotów akcji czy zapadających w pamięć bohaterów – pod względem scenariusza Mirror’s Edge Catalyst prezentuje się bardzo przeciętnie, a odkrywanie kolejnych kart historii zamiast wzbudzać naszą ciekawość, bardzo szybko zaczyna zwyczajnie nużyć.

Sam mechanizm rozgrywki nie zmienił się diametralnie od tego, czego mogliśmy doświadczyć w pierwszym Mirror’s Edge. Przez długi czas gra prowadzi nas za rączkę pokazując kolejne możliwe ruchy do wykonania tak, by Faith sprawnie i szybko biegła po dachach kolejnych budynków. Według mnie aż za długo, bowiem opanowanie podstaw sterowania nie należy do najtrudniejszych rzeczy, a dopiero po kilku godzinach spędzonych z grą zacząłem czuć, że to ja przejmuje kontrolę, a nie słucham się kolejnych poleceń. I wówczas, kiedy zdobędziemy już trochę doświadczenia i rozwiniemy drzewko umiejętności Faith, można dopiero poczuć, że oto mamy do czynienia z prawdziwym Mirror’s Edge. Sęk w tym, że... to już nie to samo co osiem lat temu.

Pisałem już o tym przy okazji testowania bety i moje przypuszczenia niestety się potwierdziły – główny wątek jest bardzo przeciętny, a wszelkie zadania poboczne są tak powtarzalne, że po kilku próbach odechciewa się robienia w kółko tego samego. O ile ściganie się z czasem to tak naprawdę eksplorowanie miasta i szukanie najlepszych tras, a więc esencja rozgrywki Mirror’s Edge, tak już hakowanie billboardów czy uszkadzanie pól ochronnych Konglomeratu polegające na walce z kilkoma strażnikami i ucieczce do bezpiecznego miejsca za każdym razem wygląda tak samo. A jeśli wziąć do tego pod uwagę kiepsko zaprojektowaną sztuczną inteligencję przeciwników, radości z wykonywania tych zadań próżno szukać.

Nowa odsłona przygód Faith nieco rozczarowuje. Przeciętny scenariusz, powtarzalne zadania poboczne i bolączki otwartego świata sprawiają, że poza bardzo dobrze zrealizowanym bieganiem i pokonywaniem przeszkód, Mirror’s Edge Catalyst nie oferuje zbyt wiele. To gra, w której odnajdą się przede wszystkim ci, którzy lubią wykręcać jak najlepsze wyniki. Pozostali, którzy wymagają czegoś więcej poza dobrze skrojoną mechaniką rozgrywki, szybko zapomną o tym tytule.