Rozkmina na weekend: trzy razy na nie, ale jednak tak dla nowego Dark Souls II

OSTRZEŻENIE PRZED SPOILERAMI! Pierwsza połowa artykułu zawiera ogólnodostępne informacje, które są znane od dłuższego czasu. Druga natomiast wypełniona jest spoilerami i została przygotowana wyłącznie z myślą o tych, którzy ukończyli edycję podstawową Dark Souls II, pokonując wszystkich bossów, a także wiedzą, co dokładnie ma do zaoferowania nowy patch 1.10. i jaką rolę pełni w nim Scholar of the First Sin. Czujcie się ostrzeżeni przed WIELKIMI SPOILERAMI.

Niedługo później sytuacja nie była już tak klarowna. Miyazoe zapytany o ewentualne DLC do Dark Souls II powiedział: - Z pewnością jest tu potencjał. Wszystko zależy od opinii fanów. W tej chwili koncentrujemy się na ukończeniu tego, co mamy. Sądzę jednak, że naszym następnym krokiem będzie zastanowienie się nad tym, jak można rozbudować grę..

From Software po wydaniu edycji podstawowej Dark Souls II udostępniło aż trzy obszerne DLC, a w międzyczasie opublikowało również kilka aktualizacji, zmieniających balans rozgrywki i naprawiających rozmaite błędy, w tym również te krytyczne, które umożliwiały skończenie gry w zaledwie kwadrans z małym hakiem. Obecnie firma pracuje nad Scholar of the First Sin, czyli było nie było, ostateczną wersją swojej gry, która – patrząc dwa akapity wyżej – powinna być dostępna już w marcu zeszłego roku.

Scholar of the First Sin w formie darmowego patcha przed kilkoma dniami otrzymali posiadacze Dark Souls II na konsole Xbox 360 i PlayStation 3 oraz PC (z DirectX 9). Ale gra będzie dostępna również w wersji pudełkowej, której premierę zaplanowano na kwiecień. Za dwa miesiące do sklepów trafią również wydania na platformy obecnej generacji, Xbox One i PlayStation 4 oraz... PC (z DirectX 11).

Darmowy patch do Dark Souls II z zawartością Scholar of the First Sin na PC (z DirectX 9), Xbox 360 i PlayStation 3 wprowadził przede wszystkim nową postać, tytułowego Scholar of the First Sin, zmiany w przymierzu Company of Champions oraz nowy sposób kontrolowania matchmakingu podczas rozgrywki sieciowej oraz wiele innych, mniejszych i mniej istotnych zmian. Wszystko to będzie dostępne również dla tych, którzy zdecydują się na zakup edycji pudełkowej w kwietniu. Dodatkowo otrzymają oni również wszystkie dotychczas wydane DLC, czyli Crown of the Sunken King, Crown of the Old Iron King i Crown of the Ivory King.

Dark Souls II na Xbox One i PlayStation 4 zadebiutuje na tych platformach od razu w wersji Scholar of the First Sin. Oprócz wszystkich aktualizacji i wspomnianych DLC, a także poprawionej grafiki, właściciele wspomnianych urządzeń dostaną również to, czego zabraknie na Xboksie 360 i PlayStation 3. Mowa o nowym rozmieszczeniu przeciwników, udoskonalonej sztucznej inteligencji wrogów (mają oni patrolować określony teren i podążać za postacią gracza do upadłego) i rozbudowanym trybie wieloosobowym (maksymalnie sześciu graczy).

O tym wszystkim wiadomo już od dawna. Jednym się to podoba, bo Dark Souls II: Scholar of the First Sin zostanie wydany na konsolach obecnej generacji z lepszą grafiką i nowym rozmieszczeniem wrogów, innym (zwłaszcza mowa o właścicielach PC) – delikatnie rzecz ujmując – niekoniecznie. Wszystko zależy od pojedyncznych jednostek, ale prawda jest taka, że From Software nie dotrzymało słowa. Dark Souls II ma DLC, ma też różne edycje, a ponadto doszło do kontrowersyjnego podziału graczy pecetowych. Ja w nową wersję na PlayStation 4 zagram z miłą chęcią, ale i świadomością, że takie wydanie miałem otrzymać już blisko dwanaście miesięcy temu.

Co jest zatem powodem weekendowej rozkminy? Pozornie niepozorny patch 1.10, który ujrzał światło dzienne w minioną środę. Na to, co w nim znalazłem, nie jestem w stanie przymknąć oka. Nawet dlatego, że Dark Souls uważam za moją ulubioną grę i najlepszą produkcję wszech czasów. To, co w nim dodano, powinno być dostępne w Dark Souls II od samego początku, ewentualnie w pierwszej aktualizacji. Ale nie teraz – takich rzeczy się nie robi.

Dla wyjaśnienia. Nie, From Software nie zmieniło finałowego bossa. To znaczy nie do końca. Teraz jest ich dwóch, bo można odpowiedzieć przecząco w rozmowie z Aldią lub w ogóle go ominąć i wtedy po zabiciu Nashandry nie pojawi się na końcowej arenie. Wówczas będziemy mogli jedynie usiąść na tronie, tak jak dotychczas. Natomiast po pokonaniu Aldii mamy wybór – możemy również wyjść z tej lokacji i obejrzeć inne outro, a także dowiedzieć się nieco więcej o tej nowej postaci.

Pamiętam, gdy na kilka dni przed wydaniem Dark Souls II w marcu zeszłego roku na pewnym forum internetowym zaczęły pojawiać się wrażenia osób, które miały już styczność z grą. Poza strasznymi spoilerami, takimi jak lista bossów dostępnych w grze czy też opisami przedmiotów, niejednokrotnie przewijała się informacja, która mówiła o tym, że całość można ukończyć na kilka zasadniczych sposobów. Znaleźli się i tacy, którzy twierdzili, że w zależności od podjętych wyborów, można na końcu gry spotkać innego bossa. Później, gdy gra już oficjalnie ujrzała światło dzienne, plotka ta została szybko zweryfikowana i okazało się, że to nie prawda. Finałowym przeciwnikiem jest Nashandra. Zawsze.

Scholar of the First Sin okazuje się być Aldią, bratem Vendricka z Dark Souls II, który przewija się wielokrotnie przez fabułę gry. Czytając opisy przedmiotów i rozmawiając z niezależnymi bohaterami można dowiedzieć się nieco więcej o tej postaci, grając w samą podstawkę Dark Souls II. Na pewnym etapie rozgrywki trafiamy również do Aldia's Keep. Rozbudowano więc grę? A może ją pocięto wcześniej i teraz zdecydowano się na dodanie tej zawartości tak, byśmy odczuli, że From Software ma gest i chce nam powiedzieć nieco więcej o historii Drangleic? Jak wcześniej - tak dużo pytań, tak mało odpowiedzi. Identycznie, jak podczas gry w Dark Souls, gdzie każdy skrywa jakieś tajemnice i nic nie mówi wprost.

Idźmy dalej. Company of Champions w Dark Souls II to przymierze dla prawdziwych weteranów. Po dołączeniu do niego wrogowie mają więcej punktów życia i zadają większe obrażenia. Tak było dotychczas. Teraz atakują jeszcze mocniej, co sprawia, że mamy do czynienia z dużo większym wyzwaniem. W czym więc problem?

Pozostaje jeszcze jedna kwestia. Dark Souls II oprócz poziomów doświadczenia zawiera również pamięć dusz (Soul Memory). System na bieżąco zapisuje, ile dusz udało nam się pozyskać w trakcie rozgrywki i na tej podstawie dopiera towarzyszy do trybu wieloosobowego. Zarówno mowa tu o kooperacji, jak i rywalizacji. Skupię się na tej drugiej, bo jest ona znacznie ważniejsza.

Grając w Dark Souls II (zwłaszcza na PC) można często natknąć się na cheaterów, czyli osoby, które oszukują podczas rozgrywki. Przede wszystkim od samego początku dysponują maksymalną liczbą dusz (lub mają ich dużo więcej niż powinni zdobyć), a także nie da się ich zabić w normalnej walce. Można natomiast zrzucić ich w przepaść. Wówczas grawitacja zrobi to, co do niej należy. I tu pojawia się problem. Zabicie takiego oszusta sprawia, że spora część jego dusz wpada na nasze konto pamięci dusz. Ciężko się wówczas z kimkolwiek połączyć i trzeba zazwyczaj myśleć o stworzeniu nowej postaci.

Lepiej późno niż wcale, chciałoby się rzec, patrząc na to, do jakich wniosków doszło From Software. Nadal jednak można zadawać sobie pytanie: po co są poziomy postaci? Tutaj również Azjacji nie są pewni swoich decyzji, bo Soul Memory tylko komplikuje sprawę i powoduje, że Soul Level (poziom dusz) przestaje mieć jakiekolwiek znaczenie. System pamięci dusz budzi wiele zastrzeżeń u osób preferujących zabawę w PvP, którzy najchętniej całkowicie wyeliminowaliby go z gry. Na to jednak nie ma co liczyć.

Kontrowersja goni kontrowersję. Trzy duże DLC, nowe wersje gry, podział graczy pecetowych, nieoczekiwane zmiany w zakończeniu i wiele innych modyfikacji sprawia, że moje zaufanie do From Software zostało mocno nadszarpnięte. Może nie tylko do całego studia, ale do jego oddziału odpowiedzialnego za Dark Souls II (za Dark Souls, Demon's Souls i nadchodzące Bloodborne odpowiadają inne osoby), które ewidentnie odstaje od reszty ekipy. Można się również zastanawiać, czy należy winić za to wszystko twórców, czy też można problem leży po stronie wydawcy? Przecież to właśnie Bandai Namco sfinansowało stworzenie "dwójki" i być może to ono podjęło decyzję o domniemanym pocięciu gry na kawałki? A może żadnego cięcia na kawałki nie było?

Żeby była jasność, nadal uwielbiam Dark Souls II i cenię From Software za wszystko co zrobiło, bo dostarczyło fenomenalną grę, a nowa zawartość bardzo mi się podoba. Problem leży jednak w polityce wydawniczej, a nie w jakości samej produkcji. Wszystko, co dodano do Dark Souls II od premiery powinno znaleźć się w nim już dawno. Dlatego zazdroszczę tym, którzy zaczną swoją przygodę z Dark Souls II od Scholar of the First Sin na PC z DirectX 11, Xbox One lub PlayStation 4. To będzie kompletna, ostateczna i definitywna przygoda. Mam nadzieję.