Obecnie multiplayer jest obowiązkowym elementem każdego FPS-a i Resistance: Burning Skies nie jest tu wyjątkiem. Dzieło Nihilistic kusi fanów przenośnego grania trzema trybami gry wieloosobowej.
Obecnie multiplayer jest obowiązkowym elementem każdego FPS-a i Resistance: Burning Skies nie jest tu wyjątkiem. Dzieło Nihilistic kusi fanów przenośnego grania trzema trybami gry wieloosobowej.
Tak jak w przypadku Resistance: Retribution na PlayStation Portable, multiplayer w Burning Skies przygotowano z myślą o rywalizacji od czterech do ośmiu graczy. Zmierzą się oni w dwóch doskonale znanych trybach Deathmatch oraz Drużynowy Deathmatch, a także jednym przygotowanym specjalnie z myślą o Vicie Przetrwaniu. Potyczki wymagają połączenia z serwerami Nihilistic, co oznacza, że grać można wyłącznie korzystając z WiFi, nie pomoże tu nawet posiadanie konsoli w wersji 3G.
Sieciowe menu nie jest zbyt rozbudowane, ale przynajmniej łatwo się po nim nawiguje. Przed rozpoczęciem właściwej rozgrywki warto przejrzeć dostępne uzbrojenie i dostosować do własnych potrzeb trzy zestawy, z których będziemy mogli wybierać przed rozpoczęciem rundy i w jej trakcie. Wzorem Resistance 3 po każdym meczu zyskujemy punkty doświadczenia, które są nagrodą za nasze dokonania, takie jak fragi, trafienia w głowę czy przerwanie serii zabójstw przeciwnika. Awansując otrzymujemy dostęp do nowych broni i ulepszeń. Arsenał oraz modyfikacje są identyczne jak te w kampanii, ale tutaj odblokowanie ich to jeszcze nie wszystko, bo zanim zostaną użyte, muszą zostać wykupione. Walutą w multiplayerze są punkty doświadczenia, co jest ciekawym rozwiązaniem sprawiającym, że każdy zakup ma swoje konsekwencje, które warto mieć na uwadze.
Wiadomo już jakie mechanizmy rządzą rozgrywką wieloosobową w Resistance: Burning Skies, czas więc przyjrzeć się każdemu z trybów jakie ona oferuje.
Jak mówi Słownik języka polskiego Deathmatch to... cóż, w zasadzie słownik w ogóle nie zawiera takiego hasła, ale chyba każdy fan strzelanin doskonale zna ten wariant rozgrywki. Zasady są proste, rzuceni na mapę gracze polują na siebie nawzajem, a każde zabicie wroga to kolejny punkt na koncie. Nie ma tu ani towarzyszy, ani przyjaźni, jest tylko walka. Runda kończy się po upływie 10 minut lub w przypadku, gdy jeden z uczestników zdobędzie 50 fragów.
Ze względu na złożone i wielopoziomowe mapy łatwo zaskoczyć przeciwnika, ale i samemu również często pada się od niespodziewanej serii w plecy. Najważniejsze jednak, że potyczki są szybkie i emocjonujące, a chętnych do pojedynków nie brakuje. Na koniec jeszcze ciekawostka - w Deathmatchu nie można wcielić się w ludzi, rywalizować można wyłącznie jako Chimery.
Drużynowy Deathmatch to bardzo mocny punkt Burning Skies, w dużej mierze dzięki wspomnianej już wcześniej konstrukcji poziomów. Do każdego punktu na mapie wiodą przynajmniej dwie drogi, co daje duże pole do popisu zagraniom taktycznym, takim jak atak z flanki czy wciąganie rywali w pułapkę. Niestety koordynowanie działań i stosowanie bardziej zaawansowanych manewrów utrudnia brak możliwości komunikowania się ze współtowarzyszami. Pozostaje zatem trzymać się razem kiedy tylko jest to możliwe i pilnować tyłów.
Ostatnim wariantem rozgrywki wieloosobowej w produkcji Nihilistic jest Przetrwanie. Tutaj znowu mamy do czynienia z podziałem na drużyny, choć na początku rundy siły nie są wyrównane. Jeden gracz zostaje Chimerą, natomiast pozostała piątka wciela się w ludzi. Zadaniem tej grupy jest utrzymanie się przy życiu do końca pięciominutowej rundy, co teoretycznie wydaje się proste biorąc pod uwagę przewagę liczebną. Sęk w tym, że każdy człowiek zabity przez Chimerę sam odradza się pod taką postacią i tym samym powiększa liczbę agresorów.
Nie ma jeszcze żadnych komentarzy. Napisz komentarz jako pierwszy!