Najnowocześniejsza jak dotąd broń palna, przy której blednie ta z gry Napoleon: Total War, ciekawy moment z historii Japonii i klimat, który tak uwodził w Total War: Shogun 2 - szykuje się mnóstwo świetnej zabawy.
Najnowocześniejsza jak dotąd broń palna, przy której blednie ta z gry Napoleon: Total War, ciekawy moment z historii Japonii i klimat, który tak uwodził w Total War: Shogun 2 - szykuje się mnóstwo świetnej zabawy.
Przede wszystkim nowa epoka niesie ze sobą nowe wyzwania. Japonia drugiej połowy XIX wieku jest rozdarta pomiędzy tradycją a industrializacją. Nie mam pojęcia, jak temat rozwiązano po stronie Szogunatu, czyli konserwatystów, ale grając w Total War: Shogun 2: Zmierzch Samurajów pro-cesarską stroną musiałem poważnie liczyć się z oporem ciemnogrodu. Rozwój technologiczny okupiony jest narastającymi niepokojami, więc trzeba sie zastanowić, jakie technologie w danym momencie nie zaowocują koniecznością tłumienia rozruchów. Oprócz kłopotów związanych z wynalazkami są też takie, które wiążą sie z bezpośrednim rozwojem w danej prowincji. W praktyce tam, gdzie budujemy najwięcej nowoczesnych zakładów przemysłowych, musimy dbać o liczny garnizon, inwestować w lokalną policję, obsadzić agenta... czasem i wszystko na raz, zwłaszcza w niesprzyjającej porze roku. 
No właśnie, w XIX wieku życie toczy się szybciej. Każda pora roku to w grze Total War: Shogun 2: Zmierzch Samurajów sześć tur, w ciągu których obowiązują pewne specjalne zasady. Takie rozwiązanie ma bardzo silny wpływ na ekonomię i strategię, bo trzy zimowe miesiące w naturalny sposób stają się okresem lizania ran i odbudowywania ekonomii po działaniach wojennych. Na wojenkę i tak mamy 18 tur w ciągu roku, bez ryzyka zdziesiątkowania wojsk przez mróz. To zupełnie wystarczy do przeprowadzenia porządnej kampanii i zdruzgotania kilku opornych rodów. Jednocześnie nie uległa w zmianie ilość tur potrzebnych na budowę i rekrutację, więc w ciągu roku można zdziałać naprawdę wiele. Oczywiście, najpotężniejsze okręty i najważniejsze dla ekonomii budynki powstają miesiącami, ale to raczej zaleta niż wada.
Jednym z najważniejszych, dla pro-cesarskiej strony konfliktu, budynków, jest dzielnica kupiecka dla przybyszów zza oceanu. Wymaga najpierw dużego portu, pozwalającego na handel z Brytyjczykami, Amerykanami i Francuzami, trzeba też mieć odpowiednio rozwinięte technologie cywilne. Potem trzeba poczekać na zdarzenie losowe. W ramach niego zgłosi się do nas jedna z potęg i zaproponuje bliższą współpracę. Budowa zajmuje 10 tur i kosztuje fortunę, ale dzięki temu posunięciu możemy rekrutować zamorskich żołnierzy, lepiej obeznanych z bronią palną niż nasi podkomendni, zatrudniać doradców wojskowych oraz zamawiać okręty pancerne (u Brytyjczyków fregaty pancerne, u Amerykanów pancerniki). W ten sposób przechodzimy do kwestii bitew morskich w grze Total War: Shogun 2: Zmierzch Samurajów
Oprócz wspomnianych okrętów od potęg zachodnich, Japonia ma i własną flotę. To kanonierki, korwety i fregaty parowe. Większość wciąż używa silników parowych jako wspomagania, opierając sie też na żaglach. Zaczynamy od jednostek z drewnianym poszyciem, wraz z rozwojem militarnych technologii przechodzimy do poszycia miedzianego i stalowego. Najbardziej zróżnicowane są korwety, mamy cały wachlarz klas, jedne z większą siłą ognia, inne z mocniejszym kadłubem, jeszcze inne z liczniejszą załogą. Total War: Shogun 2: Zmierzch Samurajów oferuje dla każdego coś miłego, odpowiadającego preferowanemu stylowi toczenia starć na morzu.
Bitwy na morzu siłą rzeczy opierają się na wymianie ognia, abordaż w zasadzie nie ma już znaczenia z militarnego punktu widzenia. Mocno postrzelane jednostki potrafią wywiesić białą flagę bez wchodzenia na ich pokład. Dobrze kombinując, w ciągu roku da się powiększyć flotę jedynie za cenę remontów. Co jednak najważniejsze, w grze Total War: Shogun 2: Zmierzch Samurajów okręty mają znaczenie nie tylko dla bitew morskich. Działa w drugiej połowie XIX wieku miały już naprawdę rozsądny zasięg, więc możemy ostrzeliwać instalacje i armie w głębi lądu (oczywiście nie jakoś piekielnie odległe). Możemy też wspierać nasze siły lądowe w czasie bitew...
Zacznijmy może od wsparcia z morza. Total War: Shogun 2: Zmierzch Samurajów to pod tym względem dość pionierska gra, w całej serii Total War nie było zresztą dotąd ostrzału "spoza mapy". Zależnie od siły naszej floty, możemy oddać kilka salw, w dwuminutowych odstępach, by przerzedzić szeregi wroga. Do wyboru jest ostrzał precyzyjny i obszarowy. Oprócz oczywistego znaczenia taktycznego, ten element bitwy jest też bardzo widowiskowy. Nasza własna artyleria też daje ładne pokazy fajerwerków i ma wpływ na przebieg starcia zbliżony do tego z gry Napoleon: Total War. Krótko mówiąc, bez artylerii nie ma porządnej, szybkiej bitwy.
Trzon armii stanowi zwykle piechota liniowa, która - jak to ładnie ujęto w opisie jednostki - odwala kawał roboty w zabijaniu i większość roboty w umieraniu. Są też lepsi strzelcy, o większym zasięgu i oddziały włóczników, doskonałe do odpierania szarży kawaleryjskich, ale poza tym juz niezbyt użyteczne. Zresztą wraz z rozwojem technologicznym dorabiamy się kawalerii z bronią zasięgową, więc panowie z długimi kijami na naszych oczach stają się reliktem przeszłości. Poza tym wielkich zmian i nowości nie ma, no może poza umocnionymi stanowiskami z działkami Gatlinga - ale takich zabawek się w ramach okrojonej wersji prasowej gry Total War: Shogun 2: Zmierzch Samurajów nie dorobiłem.
Jeśli idzie o oblężenia, nie pojawiła sie opcja nakłonienia do kapitulacji, znana choćby z napoleońskiej odsłony serii. Rozmiar miasta nie jest tożsamy z rozmiarem fortecy - można nawet zrezygnować z umocnień, jeśli ktoś ma taką fantazję. Aby wygrać, musimy zająć kluczowe elementy umocnień. Zwykle są to wieże strzelnicze czy artyleryjskie. To w zasadzie jedyna zmiana, jaką wprowadza Total War: Shogun 2: Zmierzch Samurajów w kwestii szturmowania umocnień.
Ogólnie rzecz biorąc, zapowiada sie kawał solidnego dodatku, przypominającego raczej osobną grę. Czekam na pełną wersję Total War: Shogun 2: Zmierzch Samurajów, bo bardzo interesują mnie dalsze możliwości rozwoju, wykraczające poza krótką wersję demonstracyjną.
