Myszasty kontynuuje swoją relację z jesiennej konferencji Electronic Arts. Czas na The Sims: Medieval, największą chyba niespodziankę wśród prezentacji.
Myszasty kontynuuje swoją relację z jesiennej konferencji Electronic Arts. Czas na The Sims: Medieval, największą chyba niespodziankę wśród prezentacji.
Żeby nie było. W Sims próbowałem grać. Jak chyba każdy, kto chce o grach mieć pojęcie nieco szersze, niż jeden, ulubiony gatunek. Próbowałem, nie znaczy wcale – wytrwałem. Równie fascynujące byłoby dla mnie hodowanie mrówek w akwarium. Odbiłem się od tych gier wyjątkowo szybko; wszak, to co w grze, mam na co dzień i jakoś nie potrzebuję wirtualnego zamiennika życia we współczesnym świecie. Patrzenie na bohaterów miotających się w stworzonym przeze mnie bagienku codziennego życia też mnie jakoś nie jara. Myślałem, że nigdy już nie będę miał ochoty sięgnąć po grę ze słowem Sims w tytule. Myliłem się...
Przede wszystkim sam świat. Przeniesienie idei do innej epoki okazało się strzałem w dziesiątkę. O ile zupełnie nie kręciła mnie gra, w której obserwowałem dokładnie to samo, co w najbliższym sąsiedztwie, o tyle rozporządzanie losem ludzików w tak egzotycznym środowisku samo z siebie przyciągnęło mnie do The Sims: Medieval. Oczywiście – i na szczęście – zmienił się też nieco charakter gry. Stała się nieco bardziej „heroiczna”, to bardziej sandboksowy symulator średniowiecznego państewka, niż tamagotchi, w którym główną rolę odgrywa pastuszek Kowalski.
Samych profesji jest kilka i tak możemy się wcielić zarówno w samego władcę, jak i maga (gra ma delikatny posmak fantasy), szpiega, kupca, barda, kowala, medyka, rycerza, czy jednego z dwóch kapłanów. Cóż to bowiem za królestwo, bez dwóch konkurujących ze sobą religii? Nasi bohaterowie będą zdobywać oczywiście doświadczenie i adekwatną do ich czynów reputację, uczyć się nowych umiejętności, a nawet będą mogli miedzy sobą walczyć. Tak na poważnie, na śmierć i życie. Oczywiście ważną rolę odgrywać będzie tu broń, zbroja i wyszkolenie bojowe. Mało? To co powiecie na opcję wysłania kogoś na tortury, wrzucenia do zamieszkiwanej przez bestie pit of judgement, czy choćby przykładowe zakucie w dyby?
Oprócz wspominanych, typowo erpegowych elementów, w grze ważną rolę odgrywać będzie polityka. Począwszy od wewnętrznej, czyli stanowienia praw, a skończywszy na zagranicznej. Pokoje, wojny, sojusze, korzystne politycznie ożenki, skrytobójstwa, handel – to wszystko ma być esencją zabawy w politykę w The Sims: Medieval.
Niestety, mogliśmy wziąć udział jedynie w pokazie gry, bez możliwości samodzielnego pobawienia się nowymi Simsami. Jednak nawet to, co zobaczyłem, sprawiło, że – po raz kolejny nie wierząc w to co piszę – mam wielką ochotę położyć łapska na pełnej wersji. Jeśli wszystkie przedstawione przez twórców The Sims: Medieval mechanizmy zagrają bez większych błędów, być może będziemy mieć do czynienia z naprawdę głęboką, oferującą niezwykła swobodę, wielopłaszczyznową rozgrywką, która starczy na długie tygodnie. Z grą, którą od zawsze chciał zrobić Peter Molyneux...
