Gratulacje, do czasu przybycia Waszej zmiany przyszłość projektu spoczywa w Waszych rękach. W imieniu redakcji gram.pl dziękujemy za Wasz wkład w projekt. Namaste i... powodzenia!
Od redakcji gram.pl: fazy druga i trzecia mogą zawierać spoilery związane z fabułą serialu Lost, więc czytacie je na własną odpowiedzialność.
Sun-Hwa Kwon
Faza pierwsza: obserwacja
Sun-Hwa Kwon z początku pozostawała z boku społeczności rozbitków, jedynie w towarzystwie swego męża Jin-Soo Kwona. Pozornie najważniejszą barierą była rozbieżność języków – wszyscy poza małżeństwem Kwon porozumiewali się po angielsku, oni – po koreańsku... Oprócz tego oboje trzymali się na uboczu, głównie za namową Jina. W miarę szybko okazało się jednak, że Sun świetnie mówi po angielsku (co ukrywała przed mężem) i rozpoczął się stopniowy proces integracji z resztą ocalałych. Okazało się, że dziewczyna dysponuje sporą wiedzą o ziołach i ogólnie roślinach – założyła ogródek, zaczęła go pielęgnować. Stała się ważną częścią społeczności rozbitków. Jednocześnie zaczęły narastać tarcia pomiędzy nią a Jinem – ich miłość nie należy do prostych i promiennych uczuć, co w dużej mierze jest zasługą kilu niezbyt miłych kart z przeszłości ich związku.
Faza druga: instruktaż
Sun-Hwa Kwon pochodzi z bogatej rodziny. Jej mąż zaś jest synem rybaka. Historia tego mezaliansu jest bardzo złożona i w niczym nie przypomina romantycznego romansu. Owszem, poznali się przypadkowo i pokochali wzajemnie, ale do małżeństwa nigdy by nie doszło, gdyby nie skryte plany ojca Sun. Pan Paik to potężna i wpływowa osoba, magnat ciężkiego przemysłu i branży samochodowej. To jednak jedynie maska. W rzeczywistości Paik to bezwzględny manipulator, gangster i władca marionetek. Potrzebował człowieka od brudnej roboty, który byłby mu bezgranicznie posłuszny. Jin nadawał się do tej roli idealnie – wyniesiony z niższej warstwy przez związek z córką przemysłowca. Podatny na manipulację i szantaż. Uległy i chcący za wszelką cenę zachować twarz przed małżonką. Sun była jednak zbyt bystra, zresztą od dawna zdawała sobie sprawę z istnienia mrocznej strony interesów ojca. Dlatego widząc, co dzieje się z Jinem i nie mogąc zmusić go do szczerości, stopniowo przestawała ufać mężowi. Miała swoje plany, swoje wątpliwości. Szykowała się do ucieczki. Jednakże wszystko to skończyło się na locie 815 linii Oceanic...
Faza trzecia: wnioski
Sun ma dosyć twardą psychikę. Potrafi działać bardzo zdecydowanie, walczyć o swoje. Jednocześnie wciąż targają nią wątpliwości i – czasem – wyrzuty sumienia. Dawny romans za plecami Jina, plany pozostawienia go, ukrywanie znajomości angielskiego... wszystko to podszyte jest niepewnością i emocjonalnymi burzami. Los zresztą co chwila miesza jej szyki, zmusza do zmiany planów. Ogólnie trudno rozpatrywać Sun jako pojedynczy obiekt – we dwójkę z mężem tworzą pewną niestabilną jedność. Pozostają w pewnym sensie tykającą emocjonalną bombą zegarową. Od momentu integracji z resztą społeczności rozbitków ich tarcia wewnętrzne mają też wpływ na inne osoby. Nie należy przy tym zapominać, że Jin pracował latami jako narzędzie gangstera – potrafi świetnie walczyć i ma mocno wygłuszone sumienie. Obserwacja tego podwójnego obiektu może z czasem przynieść bardzo ciekawe wyniki...
Charlie Pace
Faza pierwsza: obserwacja
Charlie Pace, basista, gwiazdor rocka, ćpun. Podczas katastrofy samolotu przebywał w toalecie przyjmując kolejną działkę. Pierwsze dni na wyspie były dla niego piekłem, za wszelką cenę starał się odszukać zgubione narkotyki, odczuwając coraz większe objawy głodu. Jednakże stopniowo - jak wszyscy na wyspie – i on zaczął się zmieniać. John Locke, niczym mądry szaman, przejrzał problemy Charliego i postanowił mu pomóc, skłonić do zerwania z nałogiem. Ze sporym sukcesem. Charlie pozbierał się, zaangażował w opiekę nad ciężarną Claire, zintegrował się z innymi rozbitkami. Wszystko było na jak najlepszej drodze, gdy w dżungli odnaleziono samolot, którym przemytnicy przewozili z Nigerii duży transport narkotyków. To była wielka i ciężka próba dla Charliego, ale mimo sporych problemów, braku zrozumienia Locke’a (i wzajemnej utraty zaufania), pogorszenia stosunków z Caire... nie poddał się i wygrał. Darzy ojcowskim uczuciem syna Claire, Aarona (narodzonego już na wyspie), a ją samą kocha. Jednocześnie od pewnego momentu wyraźnie zaczyna ścigać go śmierć...
Faza druga: instruktaż
Charlie Pace nie zawsze był ćpunem. Nałóg zawdzięcza bratu, Liamowi, wraz z którym stworzył grupę Drive Shaft, która po kilku ciężkich latach, wreszcie trafiła na szczyty sławy. Charlie, wychowany w katolickiej rodzinie, przez większą część kariery rockowej był rozdarty pomiędzy życiem rockmana, a religijnymi przekonaniami. Pchany do przodu przez bieg wypadków, nadmiernie angażujący się w problemy brata i zapominający często o sobie, zdolny do bohaterskich zachowań a jednocześnie coraz bardziej poddający się nałogowi – kto wie, jak potoczyłaby się jego życie, gdyby nie katastrofa lotnicza
Faza trzecia: wnioski
Psychice Charliego Pace’a warto poświęcić nieco uwagi. Trudno znaleźć jakieś główne rysy, będące motorem jego postępowania. Nad wszystkim bowiem górują emocje. Narkotyki dodatkowo zwiększyły jego wrażliwość na bodźce, czyniąc go bardzo podatnym na wpływ otoczenia. Sama walka z nałogiem to osobne zagadnienie. Z jednej strony potrafił się zmusić do zniszczenia zapasu narkotyków w ognisku Locke’a. Z drugiej zaś zgromadził i ukrył sporo towaru z nigeryjskiego samolotu. Posiadał wystarczająco duży zapas, by oddać się nałogowi ostatecznie... ale nie skorzystał z niego. Noszenie figurki Matki Boskiej z heroina w środku bardziej przypominało zachowanie byłego palacza, który nie rozstaje się z ostatnią, zapieczętowana paczką papierosów. Niepokoić mogą wizje o podłożu religijnym i przypadki lunatykowania – wyraźnie Charlie nie potrafi do końca się ustabilizować psychicznie. Lekarstwem mógłby być związek z Claire, ale... i ona nie potrafi do końca zaufać komuś targanemu takimi emocjami.
Claire Littleton
Faza pierwsza: obserwacja
Claire Littleton to młoda dziewczyna, pod wieloma względami bardzo niedojrzała i nieprzygotowana na przymusowy pobyt na wyspie i macierzyństwo. Na pokładzie samolotu była w zaawansowanej ciąży, leciała na spotkanie z rodziną chcącą adoptować jej dziecko. Los jednak chciał inaczej. Znalazła się na wyspie w otoczeniu przypadkowych osób, na krótko przed porodem. Jej nienarodzone dziecko stało się obiektem zainteresowania Innych, dziwnych i tajemniczych ludzi przebywających gdzieś w głębi wyspy. Porwana, badana i szykowana do połogu, uciekła jednak i trafiła powrotem do rozbitków. Przez cały czas końcówki ciąży nachodziły ją wizje, które były bagatelizowane przez pozostałe osoby, w tym lekarza, Jacka. Opieką otoczył ją jedynie Charlie Pace, ale i z nim nie do końca potrafiła się dogadać. Po połogu przyjęła na siebie obowiązki matki, opuściła ją niechęć do dziecka. Od tej pory zaczęła się zmieniać, niejako przechodząc przyspieszone dojrzewanie.
Faza druga: instruktaż
Claire była niegdyś bardzo zbuntowaną nastolatką, neogotką. Z matką, Christian, toczyła ciągłe kłótnie, jedna z nich zakończyła się tragicznym w skutkach wypadkiem samochodowym. Matka została unieruchomiona i nieprzytomna. W szpitalu pojawił się niespodziewanie ojciec Claire, którego wcześniej nie znała. Nie rozmawiała z nim długo, nie dowiedziała się więc o nim więcej – dzięki czemu nie ma pojęcia, iż jest przyrodnią siostrą Jacka Shepharda... Czas jednak przejść do kwestii ciąży – zaszła w nią ze swoim chłopakiem, który z początku nakłaniał ją do nie korzystania z aborcji. Gdy na zabieg było za późno, okazało się, że chłopak nie wytrzymał psychicznego ciężaru ojcostwa i zerwał z Claire. Zrozpaczona zaczęła szukać opcji adopcji – mimo przestróg pewnego jasnowidza, do którego zaciągnęła ją przyjaciółka. Człowiek ów twierdził, iż krytycznie ważne jest, by dziewczyna sama wychowała dziecko. Gdy wycofała się nagle z podpisania umowy o adopcji i wróciła do wspomnianego jasnowidza... ten o dziwo zaoferował jej dobrą jego zdaniem rodzinę, chętną na przyjęcie jej dziecka. Nalegał by spotkała się z nimi natychmiast i... wręczył jej bilet na lot 815 linii Ocenic.
Faza trzecia: wnioski
Claire na wyspie przechodzi przyspieszone dojrzewanie. Z niepotrzebnego balastu dziecko staje się najważniejszą częścią jej życia. Powiązane to jest zapewne z mistyczną otoczką, zaczynającą się od jasnowidza, a kończącą na niepokojących wizjach z wyspy. Claire mało udziela się w społeczności - ale jest to wytłumaczalne: najpierw ciąża, potem opieka nad niemowlakiem. Wystraszona porwaniem, od pewnego momentu obsesyjnie pragnie przypomnieć sobie związane z nim wydarzenia (nie pamięta nic, do momentu powrotu do obozu rozbitków). Panicznie boi się o zdrowie Aarona, powracają jej przebłyski z pobytu w dziwnej sali operacyjnej i rozmaitych zabiegów. Poraniona psychicznie, zdeterminowana ochraniać dziecko, powoli otwiera się na pomoc innych osób. To, w połączeniu z jego dziwnym zachowaniem, pogarsza jej kontakty z Charliem. Oboje mają wiele do wygrania, ale i bardzo trudno im się ze sobą dogadać i prawdziwie związać.
