Piosenka młodych wioślarzy
Piosenka młodych wioślarzy
Guitar Hero III - sklep z gitarami
Gibson
Dzięki użyciu odpowiednich gatunków drewna, takich jak klon, mahoń (korpus i gryf), palisander i heban (podstrunnica), Gibson Les Paul charakteryzuje się bardzo charakterystycznym, ciepłym i mocnym brzmieniem. Potężniejsze niż w przypadku na przykład klasycznego Stratocastera brzmienie jest też zasługą zastosowania w tej konstrukcji tak zwanych humbuckerów, czyli przetworników dwucewkowych, których konstrukcja dodatkowo niemalże całkowicie wyklucza wszelkie zakłócenia i szumy. Dzięki wszystkim tym cechom gitara bardzo szybko znalazła uznanie w oczach wielu muzyków należących do ścisłej czołówki rockowego świata. W czasie nagrań i koncertów służyła między innymi takim sławom, jak Jeff Beck, Peter Green, Gary Moore, Jimmy Page, Paul Kossoff, Mark Knopfler, Slash, Zakk Wylde czy The Edge. Również wielu polskich muzyków grało na tym modelu, żeby wymienić choćby gitarzystów TSA – Andrzeja Nowaka i Stefana Machela, czy Dżemu – Jerzego Styczyńskiego i Adama Otrębę. Obecnie „ekonomiczną” wersję tegoż modelu – ze względu na użycie tańszych gatunków drewna – produkuje również przejęta kilka lat temu przez Gibsona firma Epiphone. 
Kolejne wiosło to propozycja przede wszystkim dla miłośników ostrego brzmienia i równie ostrego wyglądu scenicznego. Gibson V-Factor, dzięki swemu charakterystycznemu wyglądowi, jak żadna inna gitara pasuje do image’u klasycznego metalowca. Zresztą jej historia to też ciekawa opowieść. Pierwsze egzemplarze z rodziny Flying V zadebiutowały bowiem już w 1958 roku. Zbudowano ich jednak jedynie około 100 egzemplarzy, gdyż charakterystyczny futurystyczny kształt i mocne, ostre brzmienie nie trafiły wtedy w gusta klientów. Po roku produkcję zarzucono, by wznowić ją na dobre w roku 1967. 
Zmartwychwstanie Flying V zawdzięczać możemy głównie... Jimiemu Hendrixowi, który trafił na tę gitarę w czasie swych nieustających poszukiwań nowych brzmień i zachwycił się jej nowoczesnym wyglądem, przede wszystkim zaś potężnym, ostrym dźwiękiem. Kiedy zaś nastały czasy pierwszej fali heavy metalu... Cóż, ta gitara była wręcz stworzona do takiej muzyki, stąd wśród jej posiadaczy można odnaleźć takie nazwiska, jak K.K. Downing, Kirk Hammett, Zakk Wylde, Michael i Rudolf Schenker czy Eddie Van Halen. 
Kolejny model to Gibson ES-335, gitara, która powstała w wyniku chęci stworzenia pomostu pomiędzy mocno rezonującym, ale ciepłym brzmieniem gitar opartych na klasycznym pudle, a wytłumionym, lecz metalicznym niekiedy dźwiękiem pełnej „deski”. Jej konstrukcja to swoista hybryda obydwu rozwiązań, gdyż „odchudzone” pudło rezonansowe jest wewnątrz wypełnione częściowo litym drewnianym blokiem. Dzięki takiej konstrukcji udało się uzyskać doskonały efekt, łączący w sobie ciepłe, głębokie brzmienie z nieznacznymi tylko zakłóceniami wynikającymi z rezonowania pudła. Gitara ta bardzo szybko zyskała sobie niezwykle szerokie grono wielbicieli, zarówno wśród muzyków rockowych, jak i jazzmanów i bluesmanów. Jednym z najbardziej znanych użytkowników tego modelu był nieodżałowany B.B. King, który zgodził się nawet na to, by Gibson wypuścił na rynek serię ES-335 nazwanych od stałego imienia każdej jego gitary, Lucille. Inni znani muzycy, którzy dali się uwieść jej brzmieniu, to między innymi Alex Lifeson (Rush), Eric Clapton, Justin Hayward (Moody Blues), Eric Johnson czy John McLaughlin. 
Historia Gibsona Firebird również zalicza się do dość interesujących – mało kto bowiem zdaje sobie sprawę, iż kształt tej gitary został wymyślony przez.... projektanta samochodów. Chcąc skutecznie konkurować z coraz popularniejszymi modelami Fendera, ówczesny dyrektor Gibsona poprosił Raya Dietricha, znanego projektanta nadwozi, o stworzenie konceptu nowoczesnej gitary. Tak właśnie narodził się Firebird, rzeczywiście mogący kojarzyć się z charakterystycznymi „skrzydłami” zdobiącymi amerykańskie krążowniki szos. Dość nietypowa konstrukcja okazała się jednak droga w produkcji, zaś sama gitara nie stała się niestety rynkowym przebojem. Nie zmienia to jednak faktu, iż znalazła ona uznanie u przynajmniej kilku wielkich muzyków, między innymi Erica Claptona, Phila Manzanery (Roxy Music), Johnny Wintera czy wszystkich gitarzystów The Rolling Stones. 
Gibson Super 400 CES to gitara oparta na jednym z najstarszych modeli tej firmy, jej pierwsza wersja zadebiutowała bowiem w 1934 roku. W ciągu dziesięcioleci jej konstrukcja ulegała jedynie niewielkim zazwyczaj modyfikacjom, głównie mającym na celu wyeliminowanie poznanych w trakcie użytkowania niedoskonałości. Jest to po dziś dzień największy, jeśli chodzi o gabaryty, model Gibsona, obecnie produkowany jedynie w limitowanych seriach. Znalazła ta gitara wielu oddanych jej wielbicieli, z których jednym z największych był gitarzysta Elvisa Presleya, Scotty Moore. Wśród jej użytkowników znajdziemy jednak również takie nazwiska, jak Mark Knopfler, Chet Atkins czy „król rockabilly” Carl Perkins. 
W latach siedemdziesiątych Gibson spróbował po raz kolejny wejść na segment rynku, na którym niepodzielnie królował Fender. Na rynku zadebiutował bowiem model Marauder, który dzięki podobnemu jak w Telecasterze układowi przetworników oferował dość podobne brzmienie. Szybko jednak okazało się, że ta inicjatywa firmy nie spotkała się ze zbyt entuzjastyczną opinią zarówno miłośników brzmienia „prawdziwych” Gibsonów, jak i rynku. Marauder, choć sam w sobie był udaną konstrukcją, sprzedawał się kiepsko, co dość szybko doprowadziło najpierw do ograniczenia, następnie zaś całkowitego zaprzestania produkcji tego modelu. Podobny los spotkał zresztą również jego brata, czyli model S-1, również technicznie wzorowany na gitarach Fendera. Wniosek z tego bardzo prosty – Gibson powinien brzmieć jak Gibson. Tylko tyle i aż tyle.
Epiphone...
...ta nazwa padła już wcześniej – to firma z bogatymi tradycjami, do lat pięćdziesiątych będącą największym konkurentem Gibsona. Ten jednak, przejąwszy ją właśnie w owych latach, uczynił z Epiphone swoją kolejną markę, zajmująca się głównie wytwarzaniem nieco tańszych kopii znanych modeli Gibsona. Tak jest na przykład ze słynnym modelem Explorer, kolejnym obok Flying V wiosłem Gibsona, które wyprzedziło swoją epokę. Gitara ta zadebiutowała bowiem już w roku 1958 (pod nazwą Futura), jednak kosmiczny kształt i mocne, ostre brzmienie zupełnie nie trafiło w gusta ówczesnych odbiorców. Po roku zaprzestano ich produkcji, która pełną parą wznowiona została dopiero w 1975 roku. Po raz kolejny okazało się, że nowatorska przed laty konstrukcja Gibsona musiała po prostu poczekać na swoje lata. Wśród najbardziej rozpoznawalnych muzyków używających tej gitary znaleźli się między innymi Eddie Van Halen, Paul Stanley (Kiss), Matthias Jabs (Scorpions) i James Hetfield. 
Epiphone produkuje również kopie jednego z najbardziej popularnych wśród muzyków modeli Gibsona, czyli SG, będącego następcą klasycznego Les Paula. Okazało się jednak, że Les Paul jest konstrukcją tak udaną i popularną, że o zastępstwie nie mogło być mowy – po prostu oferta Gibsona wzbogaciła się o jeszcze jeden, niezwykle udany model gitary. Użyte do jej zbudowania materiały były typowe dla Gibsona: mahoniowy korpus i gryf z wykonaną z palisandru podstrunnicą. Lista gwiazd używających tej gitary jest niemalże tak samo długa, jak ta towarzysząca jej starszej siostrze, żeby wymienić chociażby takie nazwiska, jak Angus Young, Tony Iommi, George Harrison, Eric Clapton, Mike Oldfield, Daron Malakian, Gary Moore, Frank Zappa, The Edge, Jerry Garcia, Jimi Hendrix, Lenny Kravitz, Alex Lifeson czy Carlos Santana. Przejdźmy teraz jednak do gitar firmy...
Kramer
Co najciekawsze, dużo większym wzięciem cieszyły się gitary basowe Kramera wykonane w tej właśnie technologii – czyżby basiści byli bardziej otwarci na nowości i eksperymenty? Nie zmienia to jednak faktu, iż właśnie tymi produktami firma znalazła swe poczesne miejsce w historii muzyki. Równolegle do modeli z główkami aluminiowymi produkowane były również gitary bardziej konwencjonalne, wśród których po dzień dzisiejszy jednym z najbardziej popularnych modeli jest Kramer Focus.
Steinberger
GramTV przedstawia:
Materiał filmowy
W powyższym artykule opisana została tylko część gitar, w jakie można wyposażyć swoich wirtualnych rockmenów podczas zabawy z Guitar Hero III. Zapraszamy do zapoznania się z materiałem, który specjalnie dla Was przygotował Domek - długim spacerze po sklepie pełnym wioseł, wykończeń i strojów przystojących gwieździe rocka. Film został przygotowany w oparciu o wersję gry na konsolę Xbox 360.
Komentarze
22
Zaloguj się
Usunięty
Usunięty
10/02/2008 14:06
Myszasty
Redaktor Naczelny
03/02/2008 21:13
Myszasty
Redaktor Naczelny
03/02/2008 21:13
Trwa Wczytywanie
