Mieszane przyjęcie Magicki 2 w prasie

Smutno, pierwsza część jest najlepszą grą pod względem radości dostarczanej przez śmierć postaci gracza.

Gra jest krótka (z kolegą skończyliśmy kampanię w dwa wieczory), zaklęć jest mało (mniej niż w pierwszej części pomijając DLC), przeciwnicy mają ogromne ilości zdrowia a większość kombinacji w ogóle nie zadaje obrażeń - najlepsze z nich to 5xkamień jako pocisk na bossów oraz 5xarcane w formie eksplozji na trash. Gra została stworzona z zamiarem rozgrywania krótkiej kampanii z różnymi wyzwaniami typu przeciwnicy się regenerują albo gracze mają szybkość poruszania zmniejszoną o 40%, można wybrać do 5 takich elementów albo wcisnąć przycisk losowo. Ukończenie gry z tymi utrudnieniami odblokuje nam więcej wyzwań, aby móc rozegrać tą samą kampanię jeszcze raz, tylko trochę inną. Ogólnie gry nie polecam, ponieważ ciężko mi znaleźć jakieś plusy względem części pierwszej, autorzy spolszczenia mieli parę dobrych pomysłów przetłumaczenia gry, dodając żart tam gdzie go nie było, osobiście najbardziej denerwowała mnie możliwość poruszania się w trakcie rzucania zaklęć - niby dynamika rozgrywki ale znaczne ułatwienie, brakuje też bossów nie będących przypakowaną wersją zwykłego przeciwnika.

Podobna do pierwowzoru jest jedynie powierzchwonie. Został styl graficzny i mechanika, tylko balans totalnie skopali, przez co wrażenia wynosimy gorsze niż z pierwszej części. Granie samemu już nie jest tak przyjemne jak poprzednio, stwierdziłbym nawet, że jest męczące. Czary wydają się słabe, większość obrażeń w stosunku do pierwszej części dostała z nerf bata, solo niektóre kombinacje praktycznie do niczego się nie nadają, jak np. wszelkiej maści pociski, które po prostu ładują się zbyt długo by można ich było efektywnie używać. Wyrzucono również niektóre kombinacje żywiołów przez co wachlarz czarów jest uboższy. Bez znajomych do pogrania gra zmienia się w dość męczący, niekończący się kiting. Dla mnie krok w tył w stosunku do jedynki.