Doki Doki Universe - recenzja

Piotr Bajda
2014/01/25 12:30
0
0

Doki Doki Universe to gra o poszukiwaniu duszy. I faktycznie, ma duszę. Szkoda jedynie, że nic ponadto.

Doki Doki Universe - recenzja

"Doki doki" to japońska onomatopeja odgłosu bijącego serca. Niestety, nazwana w ten sposób gra pulsu nie przyspiesza. Nie chodzi nawet o brak dreszczyka emocji, którego Doki Doki Universe jako gra, gdzie nie robimy nikomu krzywdy jest pozbawiona. Całą zabawę oparto o empatię, zrozumienie i dobre serce. To doskonała recepta na drogę przez życie, ale na grę wideo (przynajmniej w tym przypadku) - w dodatku emocjonującą - się nie nadaje.

Doki Doki Universe zabiera nas w międzyplanetarną podróż w poszukiwaniu istoty ludzkości. Punkt wyjścia dla opowieści to wzruszająca scena, w której rodzina porzuca na dryfującej w kosmosie skale swojego wiernego sługę - robota QTE3. Sługę wiernego do tego stopnia, że na powrót swoich państwa czeka (wraz z najlepszym przyjacielem, czerwonym balonem) aż 32 lata. I to bezowocnie. Z otchłani rozpaczy ratuje blaszaka pracujący dla fabryki robotów kosmita o swojskim imieniu Jeff, ale - jak to zwykle bywa - QTE3 trafia spod deszczu pod rynnę. Trzy dekady to świecie robotechnologii kawał czasu i model naszego poczciwca zdążył wyjść z produkcji. Jeśli QTE3 nie udowodni swojego człowieczeństwa (najświeższy trend w branży robotów) zostanie wycofany ze służby.

Przyszłość QTE3 to jednak tylko pretekst, bo Doki Doki Universe to tak naprawdę gra o Tobie, drogi graczu.

Wyprawę autostopem (w tej roli skrzydlaty kawałek sera czy osiodłana świnia) przez galaktykę spędzisz bowiem w większości wpatrując się w lusterko swojej osobowości. Człowieczeństwo udowadnia się bowiem w tej bardzo prostolinijnej mutacji przygodówki na dwa sposoby: rozwiązując banalne zadania (zagadki to za duże słowo) i wypełniając coraz to kolejne testy osobowości.

Te pierwsze mają udowadnić, że potrafimy radzić sobie w społeczeństwie. Każda planeta ma swoich przedziwnych (czasami mocno stereotypowych czy stąpających po cienkiej linii rasowej i etnicznej nieczułości) mieszkańców, a ci mają swoje problemy, upodobania oraz awersje. Większości zakręconej menażerii przypodobamy się wręczając odpowiedni przedmiot lub wykonując lubiany przez nich gest (te dostajemy w prezencie lub znajdujemy) z podręcznego menu, bardziej wymagający poproszą nas o przysługę. Ta sprowadza się zazwyczaj do rozpracowania prostej łamigłówki opartej o mizianie panelu dotykowego.

Nie brzmi jak wyzwanie i zdecydowanie nim nie jest. Efekt - miejsce dobrej zabawy szybko zajmuje nuda. Sytuacji nie ratuje druga najważniejsza składowa Doki Doki Universe, czyli zatrzęsienie kwestionariuszy. Najbardziej przyziemny z nich pyta o to, jakim superherosem chcielibyśmy zostać. Najmocniej zakręcone zahaczają o terytoria, których wystraszyliby się Jung z Freudem. Na ich podstawie gra wystawia nam wizytówkę i zawsze, ale to zawsze skupia się na pozytywach. Założę się, że nawet Charles Manson nie usłyszałby na swój temat złego słowa. Wszyscy lubimy skupiać się na sobie i dowiadywać nowych (zwłaszcza przychylnych) rzeczy na własny temat, ale po kilku powiewach świeżości mechanizm testów znudzi nawet największego narcyza.

GramTV przedstawia:

Jasne, znajdzie się kilka pobocznych zajęć, ale dekorowanie bazy wypadowej, zbieranie popierdółek czy wysyłanie znajomym z Facebooka fikuśnych wiadomości nie zastąpi angażującego, różnorodnego rdzenia zabawy.

Doki Doki Universe stara się przeciwdziałać nudzie i monotonii charakterem, jednak to znieczulenie ustępuje po góra 30 minutach. To jedna z urokliwszych gier ostatnich miesięcy. Ma swój niepowtarzalny styl, ma poczucie humoru, ma wreszcie do siebie dystans. Jest na własne życzenie głupkowata, lecz pod absurdalnym płaszczykiem skrywa zaskakująco przyziemne zagadnienia. Napotykane postacie wyglądają jak nie z tego świata (bo z niego nie są), ale problemy z którymi się borykają wydadzą się znajome każdemu. Nieszczęśliwa miłość, społeczny ostracyzm czy zastraszające słabszych zbiry czynią z tej bandy kosmitów bohaterów bardziej ludzkich niż przeciętny człowiek w grze wideo. Szkoda tylko, że tym wszystkim obudowano kiepski pomysł na grę.

Ważną składową czaru Doki Doki Universe jest przypominająca rysunki przedszkolaków z wyjątkowo bujną wyobraźnią oprawa. Muzykę i efekty dźwiękowe dograli zapewne ich muzycznie uzdolnieni koledzy zaraz po leżakowaniu. Taki styl graficzny pasuje do Doki Doki Universe idealnie biorąc pod uwagę, jakich bohaterów spotkamy, jakie miejsca odwiedzimy i jak na przedstawione światy wpływamy. Czuć w tym wszystkim rękę Grega Johnsona, który w ostatnich latach odszedł odrobinę od stylistyki niedorzeczności (pracował jako projektant przy Spore czy Sims 2), ale najlepiej zapamiętany zostanie jako ojciec serii ToeJam & Earl. Johnson poszedł tym razem o krok dalej, hip-hopowi przybysze z planety Funkotron wydają się przy obsadzie Doki Doki Universe wyjątkowo zwyczajni.

Ale kierunek artystyczny swoje, technikalia swoje. Tutaj już tak kolorowo nie jest. Zdenerwować potrafią problemy z - i tak już wystarczająco topornym - sterowaniem, błędy techniczne (grze zdarza się zawiesić) czy zbyt długie czasy doczytywania. Zdecydowanie zabrakło trochę czasu w piekarniku.

Pomarudziłem na Doki Doki Universe (że powtarzalna, że nudna, że nie ma wyzwania), ale mimo wszystko polecam dać jej szansę. Spokojnie, nie pochwalam wyrzucania pieniędzy w błoto. Pierwsze chwile z grą nie są pozbawione magii odkrywania czegoś nowego, bo Doki Doki Universe nie ma sobie podobnych. Po pewnym czasie ta magia pryska (być może u Was utrzyma się znacznie dłużej), ustępując miejsca schematom, przez co plik może wylądować w kącie dysku twardego. Może, ale nie musi. Czy tak się stanie sprawdzicie bez żadnych kosztów - Doki Doki Doki Universe oparto o model free to play. Co prawda nie musiałem borykać się z płatnościami, grając od początku w pełną wersję i nie mam pojęcia, w którym momencie gra poprosi o numer karty kredytowej, ale jestem pewien, że do tego czasu zdążycie wyrobić sobie zdanie (wystarczy jakieś pół godziny, to rozsądna inwestycja). Nawet jeśli nie będzie przychylne, spróbujecie czegoś nowego, dowiadując się miłych rzeczy na swój temat. Niezły interes, prawda?

Sympatycznym gestem jest wsparcie funkcji cross-buy dla aż trzech platform. Płacąc za Doki Doki Universe raz dostajemy kopie na PlayStation 4, PlayStation 3 oraz PlayStation Vitę.

6,0
Niepowtarzalna przygoda, której nie zechcecie powtórzyć.
Plusy
  • Ma swój urok i styl
  • Zaskakująco ludzka
  • To coś świeżego
Minusy
  • Nuda
  • Monotonia
  • Niska zawartość gry w grze
  • problemy techniczne
Komentarze
0



Nie ma jeszcze żadnych komentarzy. Napisz komentarz jako pierwszy!