Pamiętaj, że światło może cię zabić - recenzja gry Renoir

Cechą charakterystyczną Renoir jest biało-czarna oprawa graficzna (momentami na ekranie zobaczymy elementy otoczenia przedstawione za pomocą żółtego lub czerwonego koloru) nawiązująca do filmów noir. Poszczególne lokacje ukazano w dwóch wymiarach, ale nie przeszkodziło to autorom w stworzeniu miejscówek, których zwiedzanie okazuje się prawdziwą przyjemnością. Na uwagę zasługują także komiksowe przerywniki filmowe zrealizowane przy użyciu trzech wymiarów. To właśnie dzięki nim poznajemy wszystkie niuanse fabularne, sukcesywnie prowadzące nas do wielkiego finału.

Renoir łączy w sobie elementy znane z gier platformowych i logicznych. Naszym zadaniem na każdym etapie rozgrywki jest dotarcie do wyjścia z pomieszczenia, w którym się znajdujemy. W grze nie stoczymy walk z przeciwnikami, a naszym jedynym utrapieniem będzie światło. Już na samym początku zabawy dowiemy się, że musimy przebywać w cieniu, by przetrwać. W związku z tym gra wymaga od nas ciągłego planowania i obmyślania strategii - samo poruszanie się do przodu prowadzić będzie jedynie do śmierci. To znaczy do rozpoczęcia zabawy od ostatniego punktu kontrolnego, przecież bohater nie żyje.

Aby zlikwidować wszystkie źródła światła i przejść dalej, musimy umiejętnie sterować nie tylko naszym bohaterem, ale i pobliskimi zjawami, by aktywować czy też dezaktywować rozmaite mechanizmy. Wykonywanie tych czynności stanowi esencję zabawy w Renoir. Gdzieniegdzie możemy również trafić na nieskomplikowane fragmenty wymagające dostania się na wskazaną platformę czy też wejścia po drabinie, ale stanowią one jedynie dodatek do clue programu. W związku z tym rozgrywka bardzo szybko staje się powtarzalna, ale na dobrą sprawę nie zdążymy się nią znudzić, bo napisy końcowe ujrzymy zaledwie po trzech, maksymalnie czterech godzinach zabawy.