Akcja powieści rozgrywa się na początku II Wojny Światowej. Głównym bohaterem jest dwunastoletni David, który posiada niezwykłą umiejętność – słyszy i rozumie mowę książek. Po stracie matki chłopiec nie może pogodzić się z faktem, że ojciec ożenił się po raz drugi; nie akceptuje macochy, Rose, ani przyrodniego braciszka, George’a, który wkrótce przychodzi na świat. Ze względu na działania wojenne małżeństwo wraz z dziećmi przenosi się do rodzinnego domu Rose, który okazuje się kryć wiele zagadek. David dowiaduje się o zaginięciu dwójki dzieci (wiele lat wcześniej), jest obserwowany przez tajemniczego Garbusa, a w końcu słyszy głos zmarłej matki, która wzywa go ze starego ogrodu i przez dziurę w murze trafia do baśniowej krainy.
Jeśli mieliście okazję oglądać wyświetlany nie tak dawno w kinach film Labirynt Fauna, zyskacie jakieś pojęcie, z jakiego rodzaju baśnią spotkacie się w Księdze rzeczy utraconych. W rzeczywistym świecie trwa wojna, baśniowy również obfituje w niebezpieczeństwa i przemoc. Historie z dzieciństwa ukazują swoje drugie, mroczne dno, pełne dorosłych podtekstów, a David stoi przed bardzo trudnym zadaniem. Jego poczynania cały czas uważnie śledzi Garbus, który wiąże z chłopcem bardzo konkretne plany... Wydawać by się mogło, że trudno stworzyć oryginalną opowieść o dziecku wędrującym po magicznej krainie, próbującym uratować kogoś z rodziny. Wystarczy przypomnieć wspaniały film Labirynt Jima Hensona czy Lustrzaną Maskę sprzed paru lat, ze scenariuszem Neila Gaimana. Jednakże oba te filmy i większość książek opowiadających podobne historie adresowane są głównie do dzieci i młodzieży. Tymczasem Księga rzeczy utraconych stanowi opowieść dla dorosłych – tych, którzy pamiętają dzieciństwo i na stronach książki odnajdą odbicie siebie sprzed lat. Przypomną sobie, jacy byli; przekonają się, jak wiele utracili z dawnej niewinności i z idealizmu; poznają koszt dojrzałości. Z drugiej strony, uświadomią sobie także te gorsze cechy dziecinnych zachowań. Albowiem każdy wiek ma swoje jasne i ciemne strony, a przeżywając kolejne lata, zamieniamy jedne cechy na inne. Księga rzeczy utraconych to baśń, która opowiada też o życiu, o upływie czasu, o umiejętności odróżniania dobra od zła i pogodzenia się z wszystkim, co niesie czas. Jednocześnie książka kryje w sobie mnóstwo akcji, nie brak w niej czarnego humoru i pełnych dramatyzmu, a nawet grozy scen. Jedno z drugim świetnie się dopełnia, co sprawia, że wywiera ogromne wrażenie, zarówno fabułą, jak i przesłaniem. To książka ciekawa i mądra – każdy, kto lubi podobne opowieści, powinien ją znać.Zalety: + mądre przesłanie + ciekawa, wartka akcja + pomysłowy opis świata baśni Wady: - nie stwierdzono
Tytuł: Księga rzeczy utraconych Autor: John Connolly Przekład: Katarzyna Malita Wydawca: Niebieska Studnia Wydanie oprawa miękka, 350 stron Cena: 32 zł Strona www: tutaj